Akupresura - Masaż Punktowy - Reiki
Czym jest akupresura? Akupresura, po japońsku shiatsu, jest alternatywną metodą leczenia wywodzącą się z Azji. Pochodzi z Chin, Japonii, Tybetu, Kaszmiru, gdzie istnieją wzmianki, że już od siedem tysięcy lat jest znaną i uznawaną metodą leczniczą. Często mylona jest z akupunkturą, z którą to ma wspólny przedrostek nazwy, pochodzący od łacińskiego słowa acus, czyli igła. Wbijanie igieł w różne punkty na ciele stosuje się w akupunkturze, podczas gdy akupresura opiera się na nacisku (ucisku) przede wszystkim palcami i w ten sposób prowadzi do osiągnięcia efektu leczniczego. Japońskie słowo Shiatsu składające się z dwóch znaków, „shi” (palce) i „atsu” (ucisk), oznacza metodę leczenia chorób przez ucisk palcami, znane jest także jako Anma Ki. Japońskie ministerstwo zdrowia opisuje metodę Shiatsu następująco: ”Shiatsu jest metodą leczenia, w której za pomocą kciuków i dłoni zostaje wywarty nacisk na określone strefy w celu usunięcia zaburzeń organizmu, utrzymania lub polepszenia zdrowia i przyczynia się do wyleczenia pewnych chorób.”
 |
| Shiatsu - Akupresura Tradycyjna w Japonii |
Ucisk, nacisk, na sposób igły wbijanie palcow na odpowiednie punkty na ciele stosowany jest przede wszystkim poprzez działanie dłońmi czy ściślej palcami osoby wykonującej zabieg. Istnieją także różne dodatkowe niż nacisk sposoby oddziaływania na organizm pacjenta: delikatny dotyk, głaskanie, uciskanie, opukiwanie w odpowiedni sposób, wszystko to w celu wywołania efektu leczniczego. Czasami do zabiegu wykorzystywany jest rodzaj drewnianej gruszki, aby wymasować podłużnym końcem głęboko położone w skórze punkty akupresurowe. Samo uciskanie może przebiegać w sposób szybki i rytmiczny (metoda pobudzająca, wzmagająca) lub na zasadzie okrężnych, stopniowo wzmacnianych ruchów (metoda hamująca, uspokajająca). W ramach akupresury można także stosować maty igłowe albo specjalne aplikatory, które służą do masowania ciała i uciskania go w różnych punktach, ale najlepszą leczniczą metodą jest operowania palcami i dłońmi.
Akupresura, po japońsku shiatsu, w ajurwedzie marma-bheszadźja (ang. bheshajya) jest łatwiejszą w wykonaniu formą akupunktury, polegającej na nakłuwaniu specjalnymi igłami określonych miejsc na ciele. W odróżnieniu od akupunktury, w akupresurze nie używa się igieł, a jedynie uciska się i głaszcze konkretne miejsca, co doprowadzić ma do zmniejszenia bólu i pokonania niektórych schorzeń. Akupresura jest starą metodą, wywodzącą się z medycyny chińskiej, znana była już w starożytności. Opiera się na teorii, iż budowa naszego organizmu jest tak skonstruowana, że wszystkie narządy w pewnym sensie współpracują ze sobą, żaden nie działa w pojedynkę. Wyodrębnione zatem zostały specjalne punkty tzw. akupunkturowe. Każde z tych miejsc „odpowiedzialne” jest za funkcjonowanie jakiegoś narządu czy układu. Ich masowanie, nakłuwanie, uciskanie sprawia, że odblokowuje się energia, ustępuje ból części ciała, której taki punkt odpowiada, ułatwione jest m.in. usuwanie toksyn z organizmu.
Według medycyny chińskiej oraz japońskiej, tybetańskiej i indyjskiej za stan zdrowia w naszym organizmie odpowiada równowaga w przepływie energii Yin (jap. In, s. Ida) i Yang (jap. Yo, s. Pingala) i wszelkie jej zaburzenia prowadzą do powstawania procesów chorobowych. Na naszym ciele występuje szereg punktów, których uciskanie powoduje odblokowanie przepływu energii (Chi, jap. Ki, sanskr. Pranah) do poszczególnych narządów i funkcji ciała. Istnieje wiele map ciała, zalecających uciskanie odpowiednich punktów, odpowiadających konkretnym narządom wewnętrznym, jednak naprawdę skuteczne leczenie metodą akupresury wymaga bardziej dogłębnej wiedzy i powiązania ze sobą przepływu energii witalnej (bioprądów) przez różne narządy. Może się na przykład okazać, że aby wyleczyć chorobę jajników, najpierw trzeba uregulować przepływ energii przez żołądek. Kluczem do sukcesu jest również doświadczenie w odnajdywaniu miejsc do ucisku. Czasami stosowanie akupresury może być bolesne – ból danego punktu oznacza tylko, że przepływ energii życiowej przez niego jest zaburzony i będzie on ustępował w trakcie leczenia i kolejnych zabiegów, o ile oczywiście, pacjent jeszcze jest w stadiów dającym szansę na wyleczenie z choroby.
Nie ma znaczenia czy wierzymy w medycynę chińską czy też nie od strony konceptualnej – nie można zaprzeczyć, że na naszym ciele znajduje się szereg zakończeń nerwowych, których pobudzenie wywołuje przebieg impulsów nerwowych w naszym układzie nerwowym. Na poziomie czysto fizycznym pobudzanie zakończeń nerwowych i działanie akupresurą może wywołać takie efekty, jak zmiany w obrębie układu neurohormonalnego (w tym wytwarzanie neuroprzekaźnika serotoniny – hormonu szczęścia), obniżenie ciśnienia krwi, rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększony przepływ krwi przez narządy wewnętrzne, co polepsza ich dotlenienie, odżywienie i wzmaga proces detoksykacji. Nazwano te działania subtelne odruchami warunkowymi, a punkty do uciskania, punktami odruchowymi. Terapia opiera się także na ogólnych zasadach sprzężenia zwrotnego, zarówno w stosunku do samego ucisku na punkcie odruchowym jak i do aspektu energetycznego, gdzie istotną składową jest reakcja systemu nerwowego na promieniowanie podczerwone z palców terapeuty czyli na ciepło. Zamiast ciepła z palców terapeuty stosuje się także metody przyżegania i podrzewania punktów wrażliwych.
Zwolennicy tej metody twierdzą, że pozytywne działanie akupresury odnotowuje się chociażby w przypadku leczenia różnych chorób przewlekłych (astma, choroby układu krążenia, układu pokarmowego, neurohormonalnego, depresja, migreny, alergie) oraz w szczególności w łagodzeniu bólu różnego pochodzenia. Natomiast głównymi przeciwwskazaniami do stosowania metod akupresury jako wyłącznej terapii są problemy skórne (grzybice, rany, choroby zakaźne skóry), ciąża, ostre infekcje, niektóre nowotwory, stan po zawale serca i z zakrzepicą tętnicy wieńcowej.
Istnieje wiele salonów medycyny naturalnej oraz orientalnej, które wykonują tego typu zabiegi lecznicze jak akupresura. Najczęściej są one połączone ws zerszym kontekście z masażem chińskim lub ajurwedyjskim, co daje dodatkowe korzystne efekty: rozluźnienie, uwolnienie od stresu i napięć mięśniowych, odpoczynek. W zależności od tego, co nam dolega, uciskane będą kolejno punkty odpowiedzialne za chore czy bolesne miejsca. Wiele takich receptorów znajduje się na stopach, dlatego bardzo często się je masuje, zaleca się także noszenie wygodnego obuwia ze specjalnymi wkładkami, częste moczenie nóg itp. Istnieje cała japońska terapia akupresury stóp znana powszechnie jako sokushindo. Zabieg trwa zwykle około pół godziny, czas jest jednak zależny od sytuacji konkretnego pacjenta. Uciskanie jednego miejsca trwa około minuty do dwóch. Miejsca takiego dotyka się kciukiem lub palcem wskazującym, przyłożonym prostopadle. Ucisk nie jest bardzo mocny, czasem powodować może lekki ból, nie jest to jednak powodem do niepokoju.
Metoda akupresury stosowana jest przez Chińczyków, Japończyków, Koreańczyków i inne ludy Azji od kilku tysięcy lat, w tym w ajurwedzie i siddham w Indii. Nie zawsze wyraźnie leczy wprawdzie ludzi z ciężkich chorób - ale uśmierza ból i zwykle zmniejsza dolegliwości, a co najważniejsze nie powoduje żadnych skutków ubocznych, zatem chętnie jest stosowana jako terapia wspomagająca, nawet w bardzo ciężkich chorobach. Akupresura podobnie jak akupunktura czy ogólnie Chińska Medycyna Tradycyjna oraz Ajurweda est wpisana na listę rekomendowanych terapii przez WHO i leczy człowieka między innymi z astmy, alergii, migren, chorób układu pokarmowego, zaburzeń nerwicowych, depresji, stanów neurotycznych oraz łagodzi bóle.
Zachodnia medycyna z powodu skutecznej konkurencji od początku kontaktów z Azją jest sceptycznie nastawiona do medycyny naturalnej z Azji, dlatego też akupresury nie chciała przyjąć z poczucia zagrożenia przez wschodnią konkurencję i przyjęła nie bez wątpliwości, przede wszystkim dlatego, że opisane przez Chińczyków kanały energetyczne nie pokrywają się ze splotami nerwowymi, i dlatego, że nie znała dróg przewodzenia impulsów nerwowych ani humoralnych. Jednak po przeprowadzeniu licznych badań lekarze udowodnili, że podczas terapii organizm pacjenta poddany akupunkturze wytwarza chociażby endorfiny, łagodzące ból. Obecnie akupresura jest wpisana na listę rekomendowanych terapii leczniczych WHO, w tym do leczenia pacjentów z astmy, alergii, migren, chorób układu pokarmowego oraz w zespołach bólowych dla łagodzenia bólów.
Akupresura wskazana jest przez WHO szczególnie w stanach depresji i przewlekłych dolegliwości. Nie powinno się stosować akupresury w przypadku otwartych uszkodzeń skóry, ran pooperacyjnych, obtarć, skaleczeń, co jest oczywiste. Ciąża to stan, w którym również należy uważać ze stosowaniem masażu punktów meridianach, gdyż niektóre mogą spowodować przedwczesny poród. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy terapia nam nie zaszkodzi powinniśmy się skontaktować z lekarzem medycyny, który oczywiście, ma także specjalizację w akupunkturze i akupresurze. Lekarz, który nie ma specjalizacji z tej metody terapii, generalnie nie ma prawa jej konsultować ani opiniować medycznie.
Przed zabiegiem powinniśmy się zrelaksować i rozluźnić, co oznacza wprowadzenie w stan alfa, czyli zamykamy oczy, pogłębiamy i zwalniamy rytm oddechu, nie rozmawiamy, odpoczywamy, odprężamy się w relaksacji, wchodząc w stan alfa - resetu systemu nerwowego na jawie. Miejsca, w których znajdują sie receptory są bardzo podatne na dotyk i naciskanie, a kanały energetyczne ułożone są symetrycznie (z wyjątkiem centralnych meridianów), należy więc masować czy uciskać punkty wrażliwe po obu stronach ciała symetrycznie. Przy silnych bólach należy zwykle masowane miejsca czyli punkty przeciwbólowe mocniej przyciskać, a przy ostrych objawach choroby przeprowadzać terapię nawet trzy-cztery razy dziennie. Najważniejsze jednak jest to, że kiedy występują jakiekolwiek niepokojące dolegliwości czy reakcje związane z akupresurą, terapię należy niezwłocznie przerwać (przykładowo, gdy pacjent zemdleje, należy zająć się jego reanimowaniem i przywracaniem do świadomości).
Popularność akupresury na świecie ciągle wzrasta, przede wszystkim za sprawną łatwości jej wykonania, nawet w domowym zaciszu. Jest to metoda starożytna, a jej założenia są powszechnie akceptowane, nie tylko w całej Azji, a występowanie tak wielu aktywnych biologicznie punktów potwierdza współczesna nauka, gdyż jest coraz więcej badań naukowych nad skutecznością akupresury. Akupresura jest czymś w rodzaju masażu, a miejscem jego oddziaływania są punkty aktywne biologicznie (tzw. receptory), znajdujące się w różnych miejscach na ciele człowieka. W akupresurze oddziałujemy poprzez ucisk lub masowanie ściśle określonych punktów, które charakteryzują się wyjątkowymi właściwościami. Te charakterystyczne miejsca na skórze wyróżnia posiadanie szczególnych właściwości cieplnych, biochemicznych i elektrycznych. W akupresurze nie jest wymagane stosowanie jakiegoś specjalistycznego sprzętu czy gabinetu, i w zasadzie można wykonać ją wszędzie, chociaż dla początkujących wygodnie jest stosować elektryczne urządzenia do namierzania punktów akupresury.
Oddziaływanie w postaci masażu punktów aktywnych biologicznie uaktywnia szereg procesów. Przede wszystkim dochodzi do pobudzenia zakończeń nerwowych, które znajdują się w tych miejscach. Następnie powstałe impulsy rozchodzą się i biegną drogami nerwowymi do ośrodkowego układu nerwowego (OUN), docierają do kory mózgowej i stamtąd wędrują drogami nerwowymi do chorego narządu. Wpływa to na zmniejszenie bólu i poprawę funkcji organu, który uległ dysfunkcji lub chorobie. Charakterystyczną cechą niektórych punktów aktywnych biologicznie jest ich, czasem bardzo duża, bolesność w trakcie wykonywania ucisku, która w zasadzie zanika po ustąpieniu objawów choroby.
Sam zabieg akupresury wykonuje osoba druga lub można wykonać go samodzielnie (autoterapia). Do masażu zaś wykorzystujemy opuszki własnych palców. Uważa się, że metoda ta jest dobra nie tylko dla osób chorych, lecz także zdrowych i wtedy efekt terapii ma oddziaływać profilaktycznie. Akupresura stosowana jest u osób starszych oraz niemowląt. Poprzez uciskanie poszczególnych punktów w ciele poprawia się miejscowe krążenie krwi, co w efekcie prowadzi do rozluźnienia nadmiernie napiętych mięśni. Wywieranie ucisku powoduje także wydzielanie endorfin, co pomaga uśmierzyć ból. Akupresura jest częścią praktyki jaka musi być opanowana na Tradycyjnym Japońskim Drugim Stopniu Usui Reiki, gdzie trzeba nauczyć się przynajmniej 120 punktów, które najczęściej używał do terapii Mistrz Mikao Usui Sensei.
Akupresura może być stosowana zarówno jako metoda profilaktyczna (pozwala człowiekowi przystosować się do zmian środowiska i tym samym oprzeć chorobom), jak i jako metoda lecznicza. Kiedy mięsień znajduje się w chronicznym skurczu, włókna mięśniowe kurczą się pod wpływem kwasu mlekowego wydzielanego z powodu zmęczenia, traumy, stresu, słabego krążenia czy braku równowagi chemicznej. Przykładowo, osoba znajdująca się pod wpływem silnego stresu może mieć problemy z oddychaniem. Niektóre punkty akupresurowe rozluźniają napięcie klatki piersiowej i pozwalają na głębszy oddech. Podczas naciskania określonych punktów, napięcie mięśniowe poddaje się naciskowi palca sprawiając, że włókna się wydłużają i odprężają, krew zaczyna swobodnie krążyć, a uwolnione toksyny zostają wyeliminowane. Wzmocnione krążenie zaopatruje daną okolicę ciała w tlen i składniki odżywcze. Musimy wykazać się sporą znajomością anatomii i fizjologii, a także umiejętnością wyszukania struktur palpacyjnie. Niektóre punkty znajdują się pod głównymi grupami mięśniowymi, inne zaś w zagłębieniach ciała blisko kości. Punkty mięśniowe znajdują się we włóknach, obręczach lub węzłach mięśniowych. W praktyce wyróżnia się aż 360-365 punktów, które warto uciskać, aby osiągnąć oczekiwane rezultaty i prowadzić terapię jako osoba profesjonalna. Unikamy takich "specjalistów", co to chcą wszystko leczyć naciskaniem na jeden lub kilka punktów uchodzących za wszystkoleczące, bo to akurat są punkty dobre, ale do rozpoczęcia sesji terapeutycznej (takie ogólnodziałające na wszystko).
 |
| Shi-Atsu Ryoho - Metoda Leczenia Akupresurą |
Masaż Shiatsu, uciskanie punktów, wywodzący się z tradycyjnej medycyny japońskiej, jako typowa akupresura, zyskuje coraz to więcej swoich zwolenników. Masaż Shiatsu ma pobudzać organizm to walki z czynnikami, które powodują choroby. Dlatego poleca się go wykonywać u osób, które już zmagają się z dolegliwościami, jak i profilaktycznie. Shiatsu łagodzi ból – jest polecany zwłaszcza w przypadku bólu głowy (również migreny) i pleców, u osób z naderwanymi ścięgnami. Co więcej, techniki shi-atsu zmniejszają napięcie mięśni w barkach, szyi i karku. Shiatsu reguluje funkcjonowanie układu nerwowego, krwionośnego, układu krążenia i układów hormonalnych. Z masażu punktowego Shiatsu mogą również korzystać kobiety z bolesnymi miesiączkami (jednak zwykle nie w trakcie samej menstruacji), nerwobólami i astmą. Technika ma też pomóc osobom żyjącym w stresie, mającym problemy ze snem, walczącym z dolegliwościami związanymi z menopauzą. Warto z niego skorzystać w przypadku reumatyzmu, a także aby zregenerować organizm po doznanych urazach.
W trakcie masażu Shiatsu, osoba go wykonująca używa całych dłoni, palców, przedramion, łokci, a nawet kolan i stóp. Masowane są punkty energetyczne na całym ciele, przebiegające wzdłuż kanałów energetycznych. Najpierw zabiegowi poddawane są tylne części ciała i dana osoba leży na brzuchu, następnie przednie – następuje zmiana pozycji do leżenia na plecach. Siła nacisku zależy do wrażliwości danej osoby na ból i jest dostosowywana do jej potrzeb. Szlaki energetyczne to tak zwane meridiany, po japońsku Mo, po chińsku Mei, w sanskycie Nadi. Jeżeli okaże się, że w jednym z nich jest zbyt wiele energii, bądź po prostu za mało, masaż ma na celu unormować ten stan. Celem jest posiadanie w każdym meridianie takiej samej ilości energii Ki. Masażysta wykonując nam masaż shiatsu, używa do niego dwóch rąk, a my pozostajemy w pozycji siedzącej lub leżącej na plecach, brzuchu bądź boku.
O skuteczności akupresury czyli shiatsu decyduje ścisłe i dokładne określenie punktów Shi, na które zamierzamy oddziaływać, a które odpowiadają za konkretne schorzenia czy dolegliwości. W tym celu używa się tzw. „cunów” (cun, tsun, szerokość kciuka pacjenta), czyli specjalnie do tego opracowanych jednostek miar odległości od punktów anatomicznych w ciele, które można bez problemu zidentyfikować. Dla przykładu odległość 1 cuna (tsuna) to szerokość kciuka danej osoby, którą leczymy, 1,5 cuna (tsuna) to zaś najczęściej odległość złączonego palca wskazującego i palca środkowego pacjenta. Swoje cuny (tsuny) używamy do autorapii.
Znane są cztery głowne techniki, za pomocą których wykonujemy zabiegi akupresury (shiatsu):
1. Lekkie pukanie, opukiwanie, oklepywanie – jest techniką stosowaną u niemowląt, małych dzieci i osób o wątłej budowie ciała. W trakcie wykonywania tej techniki czubkami palców opukuje się określone punkty przez okres 2-3 minut.
2. Ucisk palcami, naciskanie – są głębokimi i okrężnie wykonywanymi ruchami na poszczególnych częściach ciała;
3. Masaż za pomocą paznokci – jest techniką silnie pobudzającą, dlatego też nie stosuje się jej u osób zbyt szczupłych, w klasycznych podręcznikach radzi się stosować na punkt przed akupunkturą z igłami.
4. Masaż specjalnie do tego przeznaczoną drewnianą pałką – jest ona na jednym końcu ostro zakończona, natomiast drugi koniec jest mocno zaokrąglony. Wykonujemy nią masaż ściśle określonych punktów aktywnych biologicznie na ciele.
Należy również pamiętać o stopach, które są szczególnie istotne ze względu na znajdujące się na ich powierzchni podeszwowej licznych receptorów połączonych z innymi częściami ciała. Każdy punkt na stopie powinien być masowany bądź uciskany około dwóch do trzech minut (w metodzie sedatywnej, hamującej). Istnieje także działa akupresury uszu, które mają około 200 punktów wrażliwych zwanych akupunkturowymi.
Kilka przykładów działań terapeutycznych w akupresurze
Ból głowy i karku - Lekko i rytmicznie uciskaj przez minutę punkt pomiędzy palcem wskazującym a kciukiem. Złagodzisz bóle i zawroty głowy, bóle umiejscowione na twarzy oraz sztywnienie karku. Pomaga też przeciwko dolegliwością kaca - to ważny punt dla większości Polaków z rana. Stosowana jest technika hamująca, uciskany jest ściśle określony punkt na skroni, potylicy lub okolicy ciemieniowej, zależnienie od umiejscowienia bólu.
Bóle czubka głowy - Masuj punkt znajdujący się na podeszwie stopy, w około 1/3 jej długości.
Bóle z tyłu głowy - Uciskaj punkt położony na zewnętrznej krawędzi dłoni, tam, gdzie zaczyna się tzw. linia serca, od strony małego palca.
Ból brzucha - Ogrzaną łyżką albo obiema dłońmi łagodnie masuj punkt znajdujący się pod sutkiem na wysokości pępka.
Bóle pleców - Znajdź punkt w środku dołu podkolanowego gdzie wyczuwasz puls. Lekko go uciskaj dwie minuty do trzech razy dziennie. Wykorzystywane jest także określone ćwiczenie, polegające na podłożeniu pod plecy w pozycji leżącej, na wysokości krzyża dwóch piłeczek tenisowych i utrzymanie tej pozycji co najmniej minutę, ale można oczywiści masować obszar dłońmi zwiniętymi w pięść lub palcami.
Ból miesiączkowy – odnaleźć należy punkt między kostką a ścięgnem Achillesa (charakterystyczne zagłębienie), masaż wykonywany techniką pobudzającą.
Brak koncentracji - Oddychając głęboko, uciskaj lekko przez dwie minuty punkt na grzbiecie nosa, pomiędzy brwiami. Powtarzaj trzy do pięć razy.
Bóle migrenowe - Masuj dwa punkty leżące w okolicy nadgarstka. Pierwszy z nich znajduje się w odległości trzech, ciasno złożonych palców środkowych drugiej ręki przyłożonych do linii zgięcia nadgarstka. Drugi punkt natomiast znajduje się w odległości dwóch złożonych palców od tej linii, na przedłużeniu prostej, wyznaczonej przez palec wskazujący.
Migrena – stosowana jest technika pobudzająca, na środkowej wewnętrznej części przedramienia.
Napięcie - Przez minutę należy uciskać punkt między kością dużego (palucha) i drugiego palca (stopy), w kierunku mniejszego palca.
Niskie ciśnienie - Czubkiem palca uciskaj punkt tuż pod przegrodą nosa (nie naciskać tego punktu przy nadciśnieniu, bo ciśnienie wzrośnie). Okularnicy mogą źle znosić jak mają nadciśnienie, a okulary naciskają im na ten obszar... Ci z niskim ciśnieniem, mają wrażenie, że noszenie okularów polepsza im samopoczucie i reguluje ciśnienie - bo tak jest.
Przeziębienie - Delikatnie kilka razy masuj palcami brwi, zaczynając od nasady nosa i posuwając się na boki. Masaż techniką hamującą okolicę między brwiami, nieco powyżej nasady nosa oraz/lub punkt znajdujący się na czubku głowy, dokładnie 3,5 cuna (tsuna) od linii jaką tworzy granica włosów z czołem.
Roztargnienie - Należy uciskać mocno przez minutę punkt po wewnętrznej stronie stopy, tuż za kłębem stawu dużego palucha. Masaż tego punktu poprawia pamięć i koncentrację.
Stres - Należy uciskać przez około minutę punkty we wgłębieniach u podstawy czaszki. Złagodzi to napięcie mięśni, karku i ewentualnie głowy.
Syndrom napięcia przedmiesiączkowego (PMS) – masujemy ruchami okrężnymi zagłębienie między kciukiem a placem wskazującym techniką pobudzającą.
Zmęczenie psychiczne – masaż podeszwowej strony stopy zaciśniętą pięścią techniką pobudzającą, po 30 sekundach należy zmienić masowaną stopę na drugą.
 |
| Meridian Płuc - Punkty Shiatsu |
W przypadku ściśle określonych schorzeń, należy masować następujące punkty receptorowe w obrębie stóp:
+ alergie – masujemy punkty receptorowe nadnerczy, nerek i pęcherza moczowego;
+ astma oskrzelowa – nadnercza, nerki, pęcherz moczowy, płuco;
+ duszności – płuca, oskrzela, głowa;
+ bezsenność – głowa;
+ ból gardła – krtań, migdałki, receptory gruczołów limfatycznych;
+ grypa – punkty limfatyczne, śledziona, nos, zatoki;
+ miesiączka bolesna, skąpa – jajnik, macica, masaż zewnętrznych części łydek obu nóg;
+ nadciśnienie tętnicze – nerki, przewód moczowy, pęcherz moczowy, pień mózgu;
+ reumatyzm – nerki, moczowód, narządy przemiany materii;
+ żylaki – nerki, moczowód, nadnercze, kręgosłup;
+ bóle ramion – punkty kolana i barku;
+ hemoroidy – nerki, nadnercze;
+ obrzęk nóg – nerki, pęcherz moczowy, serce.
Inne przykładowe ważne wskazania do wykonanywania akupresury jako terapii:
+ miażdżyca,
+ czaburzenia rytmu serca,
+ bóle reumatyczne,
+ stany zapalne,
+ nerwobóle,
+ zaburzenia snu,
+ bóle mięśniowe,
+ zawroty głowy,
+ padaczka,
+ osłabienie i zanik mięśni,
+ wymioty, nudności,
+ zaburzenia pracy jelit,
+ zapalenie zatok,
+ zapalenie gardła,
+ kaszel,
+ astma,
+ zapalenie oskrzeli.
Podano tutaj tylko niektóre przykłady dolegliwości i punkty ich stymulacji. Należy jednak pamiętać, iż o sukcesie oddziaływania leczniczego będzie decydować precyzyjne odnalezienie punktów, jak i odpowiednio zastosowana technika. Dlatego też akupresurą zajmować się powinny osoby odpowiednio do tego przeszkolone, a pacjenci wykonujący autoterapię na samych sobie także powinni przejść odpowiednie przeszkolenie. Idealny do tego jest Tradycyjny Japoński Drugi Stopień Usui Reiki (na którym są także Trzy Znaki do posyłania Trzech Bioenergii, CR, SH, HZN)...
Akupresura dobrze współdziała z bioenergoterapią (prana-bheszadźja, terapie praniczne) czyli także z metodami reiki z Pierwszego Stopnia Usui Reiki. Według medycyny chińskiej organizm funkcjonuje dzięki energii życiowej zwanej Chi (jap. Ki), a wedle ajurwedy dzięki krążeniu Prany. Płynie ona przez kanały - meridiany. w ajurwedzie znane jako Nadi. Każdy z nich odpowiada za pracę konkretnego organu w naszym ciele, gdy więc przepływ energii przez któryś z meridianów jest niewłaściwy, odpowiadający mu narząd niedomaga. Co więcej, awaria jednego z elementów całego systemu powoduje zaburzenia w działaniu kolejnych. Zadaniem terapeuty stosującego akupresurę jest więc odnalezienie miejsca „zatoru" energetycznego i odblokowanie go. Służy temu stymulacja klasycznych 361 określonych punktów, położonych wzdłuż meridianów. Można je nakłuwać (tak dzieje się w czasie zabiegów akupunktury) lub właśnie uciskać, można także przez punkty transmitować bioenergię czyli Chi (jap. Ki, sanskr. Pranah). Akupresura nie wymaga tak głębokiej wiedzy i praktyki jak zabiegi nakłuwania - każdy może się jej nauczyć i samodzielnie stosować, ale i tak jest materiału na solidne wczasy z akupupresurą, żeby móc fachowo zacząć.
LINKI:
Poczytaj także o akupunkturze i jej historii oraz praktyce:
SOKUSHINDO - Japońska terapia stóp, masaż punktowy stóp w Shiatsu:
Warsztaty Tradycyjnego Japońskiego Usui Reiki:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz