Stare japońskie metody uzdrawiania energią Ki
Stara sztuka uzdrawiania rodem z Japonii ma kilka aspektów o których warto wspominać, tak dla lepszego uświadomienia. Jin Shin Jyutsu stało się w latach 70-tych XX wieku powodem nawrotu ludzi na zachodzie to tradycji bioenergoterapii oraz leczenia duchowego, podobnie jak wywodzone z JSJ akupresurowe Jin Shin Do. Podobnie z Gendai Usui Reiki, które w wydaniu Zachodnim strasznie uproszczonym jednakże, rozpowszechniało się w latach 80-tych XX wieku jako bodaj druga fala tego powrotu do tradycji mesmeryzmu i bioprądów naturalnych znanych także z japońska i chińska jako odpowiednio Ki praz Qi/Chi. Całość podszyta swoją podstawą i bazą jaką od wieków i kilku tysiącleci jest Do In po chińsku znany bardziej jako Dao Yin lub Tao Yin. Wszystko to doprowadza człowieka nieodmiennie do Shugendo i Onmyodo kultywowanego na pograniczu japońskich sztuk walki znanych jako Budo i Kobudo oraz mitycznych Wojowników Górskich czyli Yamabushi - źródeł wielu technik uzdrawiania oraz systemów praktyk, które służą dla rozwoju człowieka, uzdrawiania oraz kondycji wojów rozmaitych sztuk walki.
 |
| Jin Shin Jyutsu, Jin Shin Do, Do In oraz Reiki - Mapa 26 punktów na ośmiu cudownych Mo |
I. Jin Shin Jyutsu japońska technika uzdrawiania dotykiem
Jin Shin Jyutsu (czytaj: (Dźin Śin Dźjutsu) oraz Jin Shin Do, to japońskie metody bioenergoterapii i shiatsu/kiatsu służące zrównoważeniu i uzdrowieniu człowieka. JSJ usuwa blokady energetyczne w ciele za pomocą delikatnego dotyku. Jin Shin Jyutsu jest o tym jak samodzielnie przywrócić zdrowy przepływ energii Ki (Chi, Prana, Mana) w ciele i wyeliminować ponad 50 powszechnych chorób i dolegliwości. Jin Shin Jyutsu to sztuka terapii metodami uwalniania napięć i blokad, które są przyczyną różnych objawów chorobowych w organizmie. Do uwalniania się od nich służą między innymi tak zwane energetyczne zamki bezpieczeństwa (EZB - inaczej zwane też punktami energetycznymi), leżące na kanałach energetycznych należących do tak zwanych ośmiu meridianów cudownych, a które dotykane dłońmi w ramach autoterapii lub przez osobę trzecią, sprawiają, że energia życiowa znana z japońska jako Ki do tej pory zablokowana zaczyna znów płynąć a organizm dostaje impuls do odnowy i regeneracji oraz wyzdrowienia. Pozycje stosowane w Jin Shin Jyutsu oraz Jin Shin Do stosowane są w czasie zabiegów oferowanych przez Mistrzów Terapii Usui Reiki, tych adeptów z tak zwanym ósmym poziomem inicjacji (wtajemniczenia) w URG (oryginalne Gakkai), którzy mając Trzeci Stopień Reiki są skutecznymi wszechstronnymi uzdrowicielami, mistrzami bioterapii i akupresury wedle starożytnej cesarskiej szkoły Reiki Gakkai.
Jin Shin Jyutsu to tradycyjna japońska sztuka uzdrawiania poprzez dotyk lub chwyt terapeutyczny. Jej podstawowa idea opiera się na równomiernym przepływie energii życiowej Ki (Chi) przez tak zwane kanały energetyczne Mo (w akupresurze nazywane meridianami, w ajurwedzie Nadi). Jeśli przepływ zostanie zaburzony lub wytrącony z równowagi przez wpływy zewnętrzne lub wewnętrzne, powstają blokady, które mogą powodować lub przyczyniać się do powstania dolegliwości i chorób, zaburzeń organizmu. Poprzez delikatne przykładanie dłoni, palców rąk lub masaż konkretnych miejsc na ciele, możliwe jest usunięcie blokad energetycznych i aktywowanie mocy samouzdrawiania poprzez zrównowazenie bioprądów, bioenergii czyli Ki. To właśnie jest metoda Jin Shin Jyutsu - prosta technika uzdrawiania, która może być stosowana przez każdego, podobnie jak bardziej akupresurowa, naciskająca chwytami na punkty akupunkturowe Jin Shin Do!
Jin Shin Jyutsu to prastara metoda służąca harmonizacji energii życiowej Ki człowieka, zwiększaniu witalności, radości życia a także wzmacnianiu odporności. Jej głównym założeniem jest wiedza ezoteryczna, że wszystko czego potrzebujemy do życia w harmonii i równowadze leży w nas samych i przyrodzie. Jin Shin Jyutsu została ponownie odkryta i rozpowszechniona w Japonii na początku XX wieku w Japonii przez mistrza terapii Jiro Murai. Po kilkudziesieciu latach wraz z Mary Burmeister trafiła także do USA a stamtąd do Europy, chociaż wiele z niej, jak gruntowna nauka o Ki, zostało pominięte. Bazuje ona na stymulowaniu odpowiednich punktów (tsubo, 壺) na kanałach energetycznych (Mo, chiń. Mei) poprzez przykładanie dłoni, lekki nacisk lub masowanie, zwykle ruchem okrężnym. W Jin Shin Jyutsu dłonie są porównywane do kabli rozruchowych (tych do akumulatora). Przykładając dłonie w odpowiednich miejscach na sobie lub innych pomagamy naładować się osobistej "baterii życiowej" czyli trzech zbiorników energetycznych poprzez wielką baterię energetyczną kosmosu (wszechświata) czy tam Wielkiego Ducha, Rei-Kon. Jesteśmy jak naczynie, które odbiera kosmiczną energię zwaną Ki Wszechświata, i emituje ją dalej.
Tę tysiącletnią metodę znaną jako Jin Shin Jyutsu stosujemy często intuicyjnie, nawet o tym nie wiedząc. Na przykład podpierając głowę na rękach, harmonizujemy punkty, które się na niej znajdują, wspieramy zapamiętywanie rzeczy. Poprzez siadanie na rękach (ile razy w szkole nam się to zdarzało) wzmacniana jest koncentracja i pamięć. Małe dzieci często intuicyjnie ssają kciuka, harmonizując w ten sposób deficyty rozwojowe. Jin Shin Jyutsu to wspaniała metoda do autoterapii, do samoleczenia, do wspierania innych terapii, w tym medykacyjnych, ale też można skorzystać z zabiegu u innej osoby. Metoda ta nie zastępuje konsultacji medycznej, ale w krajach Wschodu mamy wielu medyków profesjonalnych, którzy propagują i stosują podejście komplementarne w medycynie - leczą zarówno starymi jak i najnowszymi metodami (lekami).
Jin Shin Jyutsu, podobnie jak Jin Shin Do oraz Reiki są to układy rąk harmonizujące energię Ki w ciele, a przez to podnoszące odporność i witalność, bazujące na czterotysiącletniej wiedzy wspominanej i opisywanej w japońskich księgach „Dawnych wydarzeń” Kojiki, które zawierają pradawną wiedzę na temat energetycznego i fizycznego ciała człowieka. Wiedza ta w części pochodzi z dawnych szkół Chińskiej Medycyny Tradycyjnej Żółtego Cesarza, a po części z opracowań oryginalnie japońskich lub także koreańskich. Podobne techniki uzdrawiania energetycznego możemy spotkać w pochodzącym z indyjskiej ajurwedy systemie Polarity zwanym także bioterapią biegunową lub polarną.
Przywracamy równowagę energetyczną w meridianach czyli w Mo (Mei)
W tej metodzie uzdrawiania czy samoleczenia odkryjesz możliwości, jakie niesie ze sobą Jin Shin Jyutsu. Zrozumiałe i praktyczne przedstawienie tej starej japońskiej terapii pozwoli sięgać po nią w celu szybkiej pomocy w codziennych dolegliwościach, a także w przypadku profilaktyki chorób. Eksperci terapii naturalnych typu Reiki, Jin Shin Do oraz Jin Shin Jyutsu, odkryją przed tobą umiejscowienie 26 do 33 punktów energetycznych oraz przypisywane im określone narządy, obszary ciała, zaburzenia i emocje. Dowiesz się, w jaki sposób - poprzez dłonie i palce dłoni - dotrzeć do wszystkich meridianów (Mei), energii narządów (Ki) oraz pięciu zablokowanych elementów (żywiołów).
Terapeutyczna rola twoich palców w usuwaniu blokad i przywracaniu zdrowia
Odkryjesz, że przez palce i koniuszki palców możesz nie tylko docierać do punktów energetycznych i usuwać blokady energetyczne w ciele. W samych palcach także znajdują się punkty energetyczne zwane tsubo! Gdy dowiesz się, jak je uciskać, będziesz osobą zdolną aktywować wszystkie funkcje swojego organizmu, nawet takie ukryte i związane z rozwojem zdolności paranormalnych. Na przykład uciskanie kciuka poprawi funkcjonowanie twojego żołądka i śledziony, a na płaszczyźnie psychicznej pomoże ci wyeliminować wszelkie zmartwienia (w tym dawne zalegające jako tak zwany uprzedni karman dawnych przeżyć). Uciskanie i masowanei oraz energizowanie palców w odpowiedni sposób to swojego rodzaju pierwsza pomoc w nagłych wypadkach! Pewne obszary na palcach dłoni mogą neutralizować negatywne aspekty planet i znaków zodiaku.
Terapia naturalna pomocna przy wszystkich chorobach i dolegliwościach
Niezależnie od tego, czy zmagasz się z wahaniami nastroju, bólem głowy czy migreną. Czy masz grypę żołądkową, problemy skórne, bolą cię plecy czy masz złamaną nogę - Jin Shin Jyutsu, podobnie jak Jin Shin Do i samo starożytne Reiki jest zawsze pomocne, wspiera inne metody i sposoby leczenia. Dzięki temu, że pozwala ono płynąć energii życiowej Ki przez całe ciało, pomaga na wszystkich płaszczyznach. Komórki i tkanki są lepiej ukrwione, metabolizm zostaje pobudzony, a autonomiczny układ nerwowy wzmocniony. Ciało się oczyszcza, procesy regeneracyjne ulegają intensyfikacji, a system odpornościowy wzmaga swoje działanie. Na poziomie organicznym JSJ łagodzi między innymi dolegliwości ze strony płuc, żołądka, jelit i pęcherza. Na płaszczyźnie fizycznej ma pozytywny wpływ na aparat ruchowy. Pod względem psychicznym pomaga uwolnić się od złości, brak energii, smutku, lęków, koszmarnych snów oraz uczucia przeciążenia oraz osiągnięcie relaksu. Dzięki tej metodzie, uczonej także na poziomie Trzeci Dan (Mistrz Terapii) w Reiki, odkryjesz pełne spektrum działania Jin Shin Jyutsu oraz dowiesz się, jak w praktyce stosować tę pradawną terapię czy bioenergoterapię na ponad 50 bardziej popularnych chorób i dolegliwości! Delikatny ucisk i masaż punktów energetycznych pomogą ci wrócić do zdrowia!
 |
| Jin Shin Jyutsu - Starożytna Sztuka Uzdrawiania Dotykiem |
A co najważniejsze - Jin Shin Jyutsu nie ma skutków ubocznych!
Sensei, Nauczyciele JSJ, udowadniają, że Jin Shin Jyutsu może mieć tylko pozytywny wpływ na twoje ciało i psychikę, wspiera każdy rodzaj leczenia medycznego, włącznie z chirurgią, jeśli zabieg operacyjny jest konieczny. Nie niesie za sobą generalnie żadnych skutków ubocznych! Regularne dotykanie, uciskanie lub masaż odpowiednich punktów energetycznych oraz odpowiedni czas trzymania ucisku, nie tylko pomogą wyeliminować trapiące cię choroby i dolegliwości, ale pomogą również na schorzenia, o których nie miało się nawet pojęcia. Trudno w to wielu ludziom uwierzyć? Wiele osób, które regularnie uciskają punkt energetyczny Tsubo nr 4, aby zmniejszyć ból głowy, donosi, że poprawił się ich wzrok! Nic dziwnego, ponieważ ten punkt harmonizuje także przepływ energii w oczach. Podobnie jak akupresura czy akupunktura, o które metoda się opiera, JSJ wprowadza równowagę energetyczną i w ten sposób aktywuje procesy lecznicze w każdym żywym organizmie.
Trzeba jednakowoż pamiętać, że metody bioenergetyczne mają swoje ograniczenia w stosowaniu, w tym takie, gdzie ich efektywność jest znikoma, a tak mamy w przypadku zatwardziałych psychopatów, włącznie z ich odłamem zwanym socjopatami. Już w starożytności zauważono, że ludzie, którzy skarżą się na brak skuteczności metod bioenergetycznych, przesyłania Ki, leczenia Światłem, zwykle mają dużo cech silnie psychopatycznych. To niewielki procent społeczeństwa, całej populacji, szacowany na jeden do trzech procent, można traktować jak błąd gruby, ale jednocześnie brać jakow skazówkę diagnostyczną.
Jin Shin Jyutsu, a raczej uzdrowiciel/ka stosując metodę, pomoże człowiekowi w usunięciu blokad energetycznych oraz emocjonalnych w ciele i tym samym w:
- wyeliminowaniu bólu,
- usunięcia bólów głowy, migreny czy bólów pleców,
- zrzuceniu zbędnych kilogramów,
- pozbywaniu się alergii, problemów ze stawami, sercem, żylakami, zaparciami, migreną czy kaszlem,
- profilaktyce wielu popularnych chorób i dolegliwości,
- uruchomieniu procesów uzdrawiających w organizmie,
- wzmocnieniu układu odpornościowego,
- odzyskaniu wewnętrznej równowagi energetycznej,
- osiągnięciu witalności i promiennego wyglądu,
- odprężeniu i relaksie,
- zrozumieniu swojego organizmu,
- pozbycia się stanów lękowych, stresu, depresji,
- łagodzeniu i eliminowaniu napięcia przedmiesiączkowego,
- łagodzeniu skutków ubocznych chemioterapii,
- usuwaniu problemów ze snem i zasypianiem,
- jako przygotowanie do porodu.
Jin Shin Jyutsu lub Reiki na palcach dłoni i stóp
Trzymanie palców jest najprostszym sposobem na stosowanie Jin Shin Jyutsu, także na Jin Shin Do oraz prosty zabieg Reiki. W każdym z palców dłoni, a także stóp zaczyna się i kończy jeden czy nawet i kilka energetycznych promieni czy kanałów (zwanych też strumieniami, meridianami), a które połączone są z całym naszym ciałem.
Każdy palec dłoni przypisany jest też do konkretnej emocji:
Kciuk - harmonizuje energię funkcji żołądka i śledziony oraz usuwa nadmierną troskę, martwienie się;
Palec wskazujący - harmonizuje energię funkcji nerek i pęcherza moczowego oraz usuwa fobie, strach, lęki;
Palec środkowy - harmonizuje energię funkcji wątroby i woreczka żółciowego oraz usuwa gniew, złość;
Palec serdeczny - harmonizuje energię funkcji płuc i jelita grubego oraz usuwa i rozpuszcza smutek;
Palec mały - harmonizuje energię funkcji serca oraz jelita cienkiego oraz zmniejsza udawanie, trudności, próżny wysiłek czyniąc aktywność lżejszą;
Środek dłoni natomiast harmonizuje całą ludzką istotę, cały organizm.
Po prostu delikatnie trzymaj poszczególne palce prawej dłoni lewą lub lewej dłoni prawą ręką albo jeden z wybranych palców, ten który na dany moment potrzebuje Waszej uwagi. Każdy palec trzymajcie przez co najmniej 3 minuty, a najlepiej cykl około 5 minut (4 minuty 48 sekund) lub pełny cykl 24 minut (1/60 doby). Podobne praktyki wykonuje się z palcami dłoni zwracając uwagę na ich strumienie (meridiany).
Jin Shin Jyutsu jak również Jin Shin Do oraz całe Reiki to delikatny dotyk, masaż i ucisk przywracający ludziom zdrowie! Warsztat wprowadzający w tradycyjne Jin Shin Jyutsu trwa zwykle pięć dni po 10 godzin zajęć dziennie, a nie jest to dużo, zważywszy, że musimy opanować podstawy ośmiu cudownych meridianów (strumieni Ki), 26 do 33 punktów akupresury i bioterapii, sporo układów dłoni na różne dolegliwości, a także sporo filozofii i japońskich pojęć wymaganych w tradycyjnym systemie uzdrawiania energią Ki.
 |
| Energizowanie Palców Dłoni w JSJ, JSD, Do In oraz Rei-Ki |
Jin Shin Jyutsu to Sztuka Stwórcy uwalniająca od napięć, które są przyczyną różnych objawów w ciele. Ludzkie ciała zawierają kilka ścieżek czy strumieni energetycznych, które zasilają wszystkie nasze komórki i organy. Kiedy jedna lub więcej z tych ścieżek zostanie zablokowana, ten efekt spiętrzenia może prowadzić do dyskomfortu, a nawet bólu. Ta blokada lub stagnacja nie tylko zakłóci lokalny obszar, ale będzie trwać i ostatecznie zakłócić pełną ścieżkę lub ścieżki/kanały przepływu energii.
Poprzez Jin Shin Jyutsu nasza świadomość zostaje przebudzona na prosty fakt, że jesteśmy obdarzeni zdolnością do harmonizowania i równoważenia się (w rytmie z wszechświatem) fizycznie, psychicznie i duchowo. Jin Shin Jyutsu jest sztuką (Jutsu lub Jyutsu to rodzaj sztuki duchowej lub magicznej) w przeciwieństwie do techniki, ponieważ technika jest mechanicznym zastosowaniem, podczas gdy sztuka to umiejętne tworzenie lub modelowanie, rzeźbienie. Ta piękna, prosta Sztuka jest japońskim dziedzictwem tradycyjnym i żadna osoba na Zaschodzie, w USA lub Europie, nie ma prawa go patentować.
Według starożytnych zapisów pisanych, które znajdują się w archiwach Pałacu Cesarskiego w Japonii, Jin Shin Jyutsu było powszechnie znane przed narodzinami Gautamy (Buddy, Indie), a także w czasach przed narodzinami Mojżesza (zapisanymi w Biblii) i przed czasem Kojiki (Zapis rzeczy starożytnych - Japonia, AD 712). Jin Shin Jyutsu jest wrodzoną częścią orientalnej ludzkiej mądrości – upraszczając złożoność egzystencji – i jest naprawdę Sztuką Życia i Sztuką Zdrowia. Jin Shin Jyutsu zostało ponownie odkryte przez Mistrza Jiro Murai na początku XX wieku, chociaż odkryć tych dokonywali także inni mistrzowie, jak chociażby sensei Tanaka czy sensei Usui.
II. Jin Shin Do - Japońska Droga Współczujacego Umysłu
Nazwa Jin Shin Do w wolnym tłumaczeniu oznacza Droga Współczującego Umysłu. Zabieg ma solidny wymiar bioenergoterapeutyczny działa poprzez dotyk określonych punktów akupresurowych czy akupunkturowych. Terapia japońska i chińska – Jin Shin Do (czytaj: Dźin Śin Dou) – to unikalna metoda medycyny naturalnej z grupy terapii opartych na przepływie bioenergii czyli po japońsku Ki, a po chińsku Chi. Zakres działania terapii JSD jest bardzo szeroki, obejmuje wiele dolegliwości. Łagodzi, niweluje i doprowadza do zaniku różne dolegliwości czy choroby. Rozluźnia i wzmacnia ciało oraz psychikę poprzez podniesienie odporności i witalności. Ma silne działanie przeciwstresowe i antydepresyjne.
Zabieg działa poprzez ucisk/dotyk określonych punktów akupresurowych ma również wymiar bioenergetyczny. Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i Japońskiej w organizmie człowieka oprócz podstawowych układów krążenia, nerwowego, pokarmowego jest także układ energetyczny. Składa się z meridianów (jap. Mo, chiń. Mei, sanskr. Nadi) czyli kanałów energetycznych połączonych z głównymi organami zwanymi zarządcami. Na ich przebiegu znajdują się różne punkty (tsubo, tsubos) przez które możemy wpływać pośrednio na cały organizm. Jeśli dojdzie to przytkania przepływu energii Ki może się to przejawić chociażby bólem głowy, bólem danego miejsca lub nieprawidłową pracą któregoś organu wewnętrznego lub funkcji (krążenie, współżycie seksualne).
Terapia japońska i chińska Jin Shin Do ma na celu usunięcie blokad energetycznych i mięśniowych oraz psychicznych. Polega na udrożnieniu i zasileniu energią Ki systemu ośmiu meridianów cudownych regulujących pracę całego organizmu. Wewnątrz następuje harmonia i spokój, wzmocnią się naturalne siły obronne. Zabieg lub lepiej seria zabiegów daje poczucie synchroniczności i zadowolenia, ukierunkowuje organizm na walkę z chorobą, wzmacnia naturalne zdolności do samouzdrawiania. Równowaga energetyczna w kanałach energetycznych czyli meridianach (Mo, Mei) ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania wszystkich układów i procesów życiowych człowieka – dzięki Jin Shin Do w sposób łagodny i delikatny przywracamy prawidłowy przepływ energii witalnej Ki w meridianach (Mo).
Każdy zabieg JSD poprzedza m.in. badanie z trójpulsu i indywidualny dobór rodzaju zabiegu. Często w trakcie terapii JSD jakby przy okazji zanikają inne dolegliwości poboczne, których usunięcie nie było głównym celem pacjenta, jak chociażby przebudzenia nocne, lęki, stany depresyjne, reguluje się menstruacja i wiele innych.
 |
| Osiem Cudownych Meridianów (Mo, Mei) |
Zabieg Jin Shin Do
Osoba pozostaje ubrana i leży na plecach na stole do masażu lub lepiej na macie japońskiej. Podczas trwania zabiegu JSD bardzo delikatnie naciskane są konkretne punkty, tzw. miejsca depozytowe czy zamki są to kombinacje punktów akupunkturowych czy akupresurowych, w zależności od dobranego wcześniej zestawu. Czas trwania zabiegu to zwykle od 50 minut do 1,5 godziny, podobnie jak w zabiegu Reiki. Osoba w trakcie terapii JSD relaksuje się i odpoczywa, może doświadczać uczucia uwolnienia od napięcia i stresu. Gneralnie, nie ma żadnych poważnych przeciwwskazań do wykonywania tej terapii.
Niektóre wskazania do terapii:
Nadciśnienie i niedociśnienie, niedokrwienna choroba serca, zaburzenia rytmu serca, miażdżyca, zaburzenia krążenia w kończynach, wyczerpanie psychiczne, zaburzenia snu, nerwice, bóle głowy różnego pochodzenia, bóle w obrębie kręgosłupa, bóle krzyża i dolnej części pleców, bóle reumatyczne, nerwobóle, bóle mięśniowe, choroby korzeni i splotów nerwowych, zawroty głowy, biegunka, kolka jelitowa, padaczka, zaburzenia ruchowe kończyn, niestrawność, nieżyt żołądka, zaburzenia czuciowe kończyn, osłabienie i zaniki mięśni, choroby jelit, choroby wątroby i woreczka żółciowego, wrzody żołądka i dwunastnicy, wymioty, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, astma, zapalenie gardła, stany zapalne, obrzęki kończyn, pochodzenia nerkowego, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia w okresie menopauzy i inne.
Kilka słów o zdrowiu w rozumieniu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i Japońskiej
Reguły Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i Japońskiej mówią m. in. że nieprzerwanie zachodzą w nas zmiany i naturalnym jest to, że pojawiają się również pewne „wahania” np. pod wpływem czynników zewnętrznych lub emocjonalnych. Organizm w dużym stopniu sam dąży do przywrócenia równowagi, jednak do pewnego stopnia i czasu. Jeśli przez dłuższy czas pacjent nic nie robi się z tym zachwianiem równowagi i przykładowo niewłaściwie się odżywia, to brak równowagi zaczyna pojawiać się w postaci fizycznej. Początkowo może ujawnić się jako niewielkie dolegliwości, by po latach pojawić się już wyraźniej i konkretnie. Aby umysł i ciało działały ponownie harmonijnie i w równowadze, potrzebują odpowiednich bodźców, by wrócić do równowagi. Dlatego podstawą zdrowia oraz terapii w tradycyjnej medycynie chińskiej i japońskiej jest harmonizowanie i równoważenie przepływów energii w całym organizmie i poszczególnych narządach.
Jin Shin Do opiera się na doświadczalnej wiedzy, że energia życiowa Ki/Qi/Chi krąży w ciele w kanałach (meridianach) Mo/Mei. Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i Japońskiej nasze ciała zawierają 12 energetycznych kanałów związanych z narządami. Kiedy te kanały zostaną zablokowane, przepływ energii Ki/Qi/Chi jest zaburzony, skutkiem czego mogą pojawić się symptomy fizyczne i emocjonalne. Osiem kanałów cudownych, cztery pary, to ważny mechanizm samoregulacji. System ten reguluje i kontroluje przepływ energii Ki w ciele, wspomaga funkcje wszystkich kanałów narządowych i przez nie wpływa na stan fizyczny narządów. Stanowi rezerwuar energii Ki potrzebnej ciału i kanałom narządowym.
Terapia Jin Shin Do tak samo jak Reiki czy Jin Shin Jyutsu ma na celu usunięcie blokad energetycznych. Każda para kanałów cudownych niesie ze sobą określoną energię emocjonalną, taką jak: radość, gniew, smutek, strach czy zmartwienie. Kiedy nie szanujemy naszych emocji, tłumiąc je napięciem mięśni i nie pozwalając im nas prowadzić, blokujemy również przepływ energii Ki/Qi/Chi/Pranah w kanałach i narządach wewnętrznych. Ta sztywność, która jest tworzona głównie na poziomie ramion, pleców i szyi, utrudnia przepływ energii przez punkty. Jednym z najlepszych leków profilaktycznych jest zatem nauczenie się poznawać swoje emocje, słuchanie ich i pozwalanie im na właściwą ekspresję.
Wspomniane teoretyczne podstawy Jin Shin Do jak i Jin Shin Jyutsu sprowadzają się do założenia, że ciało samo może skorygować ścieżki energetyczne, o ile tylko powróci do równowagi, gdyż ciało, które przeżywa stres czy traumę, nie jest w stanie uzdrowić się samo. Kiedy ciało powraca do równowagi i zachodzi proces uzdrawiania, osoba doświadcza fizycznej, emocjonalnej, mentalnej i duchowej harmonii. Działanie terapeutyczne polega na udrożnieniu i zasileniu energią, skumulowaną wcześniej przez odpowiednią medytację, systemu kanałów cudownych regulujących pracę całego organizmu, co jest również ważne dla dobrego funkcjonowania umysłu i równoważenia emocji. Działanie terapii energetycznych polega w skrócie na tym, aby dodać energii komuś kto znalazł się w dołku i ma za mało energii aby wyjść z dołka o własnych siłach, ale kiedy dodawać mu otuchy i wzmocnić energetyczne krążenie oraz zasilić energią zwaną Ki Wszechświata, to osoba staje się zdolna do tego, aby opanować sytuację i wydostać się z dołka, z dołka bólu, cierpienia i choroby.
Terapeuci traktują każdego klienta/pacjenta ze współczuciem, czasem mogą wesprzeć także typowo wschodnimi radami czy wskazówkami moralnymi, jak to ma miejsce w przypadku Reiki. Przeprowadzają wywiad co do istnienia napięć w ciele, dolegliwości i współistnienia problemów emocjonalnych, by wybrać odpowiedni układ punktów akupresurowych (zamków, EZB). Słuchają ciała klienta/pacjenta, pozwalając mu wybierać obszary do działania i ustalać tempo sesji energetycznej. Terapeuci uznają, że ciało, umysł (Shin) i duch (Rei) są wzajemnie powiązane i dlatego fizyczne napięcie może wskazywać na emocjonalną traumę lub ukryte wspomnienia. Terapeuta zachęca klienta/pacjenta do emocjonalnego przepracowania takich napięć. Terapeuci ostrożnie kładą obie ręce na ciele, by stymulować ścieżki energetyczne zaburzone lub przyblokowane przez traumę, zaburzenie, chorobę, stres czy wydarzenia dnia codziennego. W czasie sesji nie stosuje się igieł do akupunktury, nacisku na punkty czy pocierania a klient/pacjent cały czas w ubraniu leży na stole do masażu, na macie (kocu, śpiworze) lub na łóżku.
Jin Shin Do, podobnie jak jej starsza wersja Jin Shin Jyutsu, jest przede wszystkim techniką relaksacyjną, która może uwolnić się od napięcia fizycznego i emocjonalnego. Technika ta polega na delikatnej stymulacji – lekkim dotykiem palca, kilku palców lub energetycznie, na odległość – zwykle 30 par punktów ulokowanych symetrycznie po obu stronach ciała, punktów, które należą do grupy ośmiu cudownych meridianów. Pomaga to uwolnić się od napięcia w ciele, zrównoważyć energię Ki (Chi, Prana, Mana) i poprawić witalność.
Jin Shin Do - Drogę Współczującego Ducha do Polski przywiozła ze swoich licznych podróży, między innymi słynna propagatorka metod terapii naturalnej i tradycyjnej, Lucyna Winnicka, a było to jeszcze w końcu XX wieku, gdzieś na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku, podobnie jak przywiozła i rozpowszechniała chociażby rebirthing. W USA metodę JSD rozpowszechniała chociażby w latach 70-tych XX wieku Iona Teeguarden, która stosowała ją jako uzupełnienie dla psychoterapii którą prowadziła. Mistrz Gochi Khan (Gochi Shihan) nauczał Do In, Sokushindo, Kiatso, Shiatsu, Jin Shin Do, Jin Shin Jyutsu, Mahikari oraz Reiki już w latach 80-tych XX wieku, a na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku opanował ich wiele i sprowadzał do Polski dla wszystkich poważnie zainteresowanych uzdrawianiem pochodzenia japońskiego.
Terapie typu Jin Shin Do czy Jin Shin Jyutsu opierają się na dotyku oraz ucisku na punkty akupresurowe, służące do masażu, stymulowania uciskiem czy wkłuwaniem igieł w akupunkturze. Nie stosuje się zatem generalnie tych terapii metodami "on-line" czy "na odległość", co jest uważane za ich wypaczenie. Od mrocznych geniuszy co udają, że leczą akupunkturą lub akupresurą "na odległość" trzymajmy się z daleka. Inny ważny warunek dla takiej terapii, to pewna bliskość pacjenta i terapeutów, nie tak jak w rodzinie czy relacjach intymnych, ale oparta na zaufaniu i uznaniu kompetencji czy umiejętności. Pacjent musi mieć poczucie bezpieczeństwa, zaufanie, znać kompetencje i możliwości terapeuty, móc się zrelaksować podczas sesji uzdrawiania metodami JSD, Reiki czy JSJ, musi wiedzieć, że oddaje się w Dobre Ręce.
W jedenej sesji nie łączymy kilku metod terapii! Nie ma czegoś takiego jak robią dyletanci, że oferują trochę z Jin Shin Do, a trochę z EFT albo dodatkowo kilka igieł od akupunktury lub parę chwytów do nastawienia kręgosłupa z chiropraktyki. Każdy system stosujemy odmiennie zgodnie z jego zasadami. To samo dotyczy Reiki, którego też nie mieszamy z innymi terapiami w czasie jednego zabiegu czy tam w czasie jednej wizyty. Zwykle wykonuje się od kilku do kilkunastu zabiegów opisywanymi metodami, często w rytmie podobnym do zabiegów akupunktury, gdzie mowa o kilkunastu czyli od jedenastu do dziewiętnastu zabiegów, aczkolwiek jest to pewna średnia liczba z najczęściej stosowanych kuracji. Wiele starych źródeł podaje, że ilość zabiegów wynosi od sześciu do dwudziestu ośmiu.
Jin Shin Do pochodzi od Jin Shin Jyutsu
Akupresura japońskiego Jin Shin Do wywodzi się ze starożytnych technik, które zostały opracowane w taoistycznych i buddyjskich świątyniach w Chinach, a następnie sprowadzone do Japonii, gdzie połączyły się z technikami tubylczymi w ramach Rei Jutsu (Jyutsu) oraz Reiki. Na początku XIX wieku sensei Jiro Murai na nowo odkrywał i rozwijał te techniki, nazywając starą sztukę Jin Shin Jutsu (również w transliteracji Jyutsu). Niestety jest to dziś prawie nieznane w Japonii, ponieważ w powojennej Japonii młodsze pokolenie było zafascynowane zachodnimi rzeczami, a okupanci amerykański ograniczali uprawianie starych sztuk uzdrawiania. Grupy badawcze sensei Jiro Murai składały się ze starszych mężczyzn i czasami z dwójki młodych ludzi: Mary Iino Burmeister, która przebywała w Japonii podczas okupacji i przywiozła to, czego się nauczyła z powrotem do Kalifornii, oraz Haruki Kato, który został akupunkturzystą i nauczył Jin Shin Jitsu niewielu uczniów.
"Kiedy szukałam ulgi w bólu pleców (z powodu skoliozy) w 1971 roku, Jacques de Langre opowiedział mi o Mary Iino Burmeister. Przeszłam zabiegi i uczęszczałam na zajęcia w jej domu w San Fernando Valley w latach 1971-72, a także w 1975 roku po przeprowadzce do Scottsdale w Arizonie. W następnym roku studiowałam u dr Haruki Kato w Japonii, a więcej o tym powiem później. Rozpowszechniłam Jin Shin Do w oparciu o lata badań naukowych, przewodnictwo duchowe i osobiste doświadczenia z setkami klientów (pacjentów). Jednym ze sposobów, w jaki Jin Shin Do odchodzi trochę od Jin Shin Jyutsu, jest podkreślenie klasycznej chińskiej teorii akupunktury – Dziwne Przepływy (Cudowne Meridiany), Meridiany Zarządców i Pięć Elementów. (A dokładniej, jest to odejście od JSJ, jak jest teraz nauczane w Ameryce, ponieważ moje badania w Japonii wykazały, że Jiro Murai znał meridiany i kanały teorii akupunktury.) Inną ważną różnicą jest to, że Jin Shin Do to akupresura ciała. Łączy teorie Reicha o emocjach i postawach związanych z „segmentami” z teoriami akupresury o tym, jak emocje odnoszą się do meridianów (jak opisano w dalszej części). JSD obejmuje również QiGong (techniki oddychania i ćwiczeń)." - pisze Iona Marsaa Teeguarden
"W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej Jin Shin Jyutsu charakteryzowało użycie bardzo lekkiego dotyku. Przy opracowywaniu akupresury Jin Shin Do zachowałam mocny, bezpośredni nacisk akupresurowy, której początkowo doświadczałem podczas zabiegów Mary, ale jej system punktów i przepływów nie jest oparty na teorii akupunktury, jak Jin Shin Do. Zajęcia Jin Shin Do coraz częściej są zaprojektowane tak, aby rozwijać dokładność położenia punktu i optymalny kąt nacisku dla każdego punktu, podczas gdy Jin Shin Jyutsu uczy, że wystarczy być w obszarze punktu. Obie są technikami „dwóch rąk”, technikami biegunowymi, w których obie ręce zwykle trzymają różne punkty. W Jin Shin Do, palce jednej ręki trzymają „punkt lokalny” – punkt w obszarze napięcia, bólu lub zbroi – podczas gdy druga ręka trzyma jeden lub więcej „punktów dystalnych” czyli odległych, peryferyjnych. Chociaż odległe od obszaru problemowego, punkty te ułatwiają jego uwolnienie i oczyszczenie czy odblokowanie z powodu zależności funkcjonalnych lub energetycznych. Generalnie, lokalne i dystalne punkty są utrzymywane po tej samej stronie, a następnie te same punkty są utrzymywane po drugiej stronie ciała." - pisze Iona Marsaa Teeguarden
Można wiele napisać z biografii i doświadczenia tych, którzy rozpowszechniali systemy Jin Shin Jyutsu oraz Jin Shin Do, jednak trzeba pamiętać, że to stara medycyna, sztuka uzdrawiania bazująca na punktach akupunkturowych znajdujących się na meridianach cudownych. Ich naciskanie, masowanie oraz dotykanie z przepływem Ki zawsze okazuje się pomocne, a często bywa dla pacjentów zbawienne. W Reiki, metody pracy na ośmiu cudownych meridianach zarezerwowane są do nauki na stopień Mistrza Terapii (Trzeci Stopień Reiki) i oczywiście zachowują swoją specyfikę w ramach bardziej dotykowego systemu uzdrawiania jakim jest Reiki, chociaż delikatny nacisk lub masowanie obszaru punktu także są stosowane.
III. Dokyo (道教) — taoizm w Japonii
Dōkyō to z chińskiego Tao-chiao, „Nauczanie drogi”, popularny lub religijny taoizm, mistyka ludowa, w odróżnieniu od taoizmu filozoficznego, wprowadzonego do Japonii z Chin. Było źródłem wielu rozpowszechnionych japońskich wierzeń ludowych i praktyk wróżbiarskich i magii, z których niektóre przetrwały do czasów współczesnych. Dokyo jest jedną z sankyo (japońskie słowo tłumaczy się jako „trzy religie”), trzech wielkich religii w Chinach, w tym konfucjanizmu, chińskiego buddyzmu i dokyo.
Popularny taoizm przedostał się do Japonii poprzez teksty filozoficzne, takie jak Tao-te Ching („Klasyka drogi władzy”) i inne teksty literackie, jako integralna część buddyzmu i kultury chińskiej, a także nieformalnie poprzez festiwale dworskie i popularne święta i wierzenia. Rządowy departament wróżbiarstwa, On-myō-ryō („Biuro On-myō” [chiń. Yin-Yang]), wzorowany na chińskiej praktyce, istniał już w 675 r., ale później wymarł. Jednym z obowiązków biura, zgodnie z teorią Yin-Yang o równowadze sił komplementarnych, było regulowanie kalendarza w celu utrzymania równowagi między porządkiem społecznym a porządkiem kosmicznym. Wprowadzenie chińskiego kalendarza wywarło trwały wpływ na japońską historię religijną (nawet w świątyniach Shinto odbywają się święta zgodnie z kalendarzem chińskim).
Dokyo (道教) to tradycyjna rdzenna religia rasy Han. Do (Tao), jego centralna koncepcja, wskazuje na fundamentalną i nieśmiertelną prawdę o wszechświecie i życiu. Część 首 znaku 道 oznacza początek, a pozostała część oznaczająca koniec oznacza, że sam znak odzwierciedla dualizm Taiji (korzeń wszystkich rzeczy). Ostatecznym ideałem tej religii jest zjednoczenie się w tym Tao i stanie się senninem (rodzajem czarodzieja) poprzez ugniatanie Tan, eliksiru życia i używanie Rentan-jutsu (technik wytwarzania leków). Zachęca się, aby stać się shnisen (istotą nieśmiertelną i nadprzyrodzoną) i żyć długo, ponieważ długie życie zwiększa możliwości osiągnięcia Tao.
Zgodnie z filozofią taoistyczną, posiadanie kosmicznego spojrzenia pociąga za sobą akceptację różnorodności prawd i w ten sam sposób trzy religie sankyo współistnieją i uzupełniają się nawzajem w Chinach. Nie ma też zakazów spożywania określonego pokarmu, a mówi się, że spożywanie różnorodnych pokarmów pozwala zachować równowagę życiową i żyć dłużej. Nawet dzisiaj ta religia ma wiernych wyznawców, głównie Chińczyków, znanych jako Kakyo lub Kajin, na Tajwanie lub w południowo-wschodniej Azji. Chociaż taoizm został poważnie zdegradowany podczas rewolucji kulturalnej w Chinach, jego tradycje wciąż są żywe wśród ogółu społeczeństwa. Również działalność religijna stopniowo zyskuje akceptację ze strony Komunistycznej Partii Chin w dzisiejszych czasach, a jej poglądy religijne zaczęły być przywracane. Do tej pory badacze w Japonii uważali, że filozofia Laozi i Zhuangzi, czyli filozofia Doka, nie miała bezpośredniego związku z taoizmem (Dokyo). Jednak w procesie formowania się jako soshoshukyo (religia zaproponowana przez osobę lub grupę), Dokyo rzeczywiście był pod wpływem filozofii Doka.
Dokyo zostało sprowadzone do Japonii niemal w tej samej epoce co buddyzm i konfucjanizm. W systemie ritsuryo (system scentralizowanego rządu oparty na kodeksie ritsuryo) wprowadzono instytucję administracyjną dla Dokyo. Jednakże, ponieważ instytucja została ostatecznie wykorzystana do kontrolowania ruchów zwykłych ludzi i walk politycznych, a także ponieważ wykorzystywano tam niebezpieczne substancje, takie jak rtęć, używana do tworzenia sennina, instytucja została później zlikwidowana. Zastępując go, Onmyodo zintegrował techniki Dokyo, zwane Dojutsu, aby stworzyć unikalną japońską wersję Onmyodo. ABE no Seimei w okresie Heian był słynnym Onmyoji (mistrzem Onmyodo). Jedną ze słynnych świątyń Dokyo w Japonii jest świątynia Shoten-gu w mieście Sakado w prefekturze Saitama.
Doin (Dao-yin)
Starożytni nauczyli się, jak mogą chronić się przed atakiem dzikich zwierząt, obserwując i naśladując ich życie i ruchy w naturze. Odkryli, że postawa człowieka stojącego na dwóch nogach jest nienaturalna z punktu widzenia biologii. Aby to odkupić, przez lata badali mimikę dzikich zwierząt i stwierdzili, że bardzo przydatne jest utrzymywanie płynnego przepływu Ki w ciele i unikanie problemów zdrowotnych. Te serie ćwiczeń zorganizowane są w Doin-jutsu. Niektórzy mówią, że to były tańce, aby modlić się o udane polowanie. Najstarszym zapisem dotyczącym Doin (Dao-yin) są ilustracje Doin-jutsu odkryte podczas wykopalisk grobowca Mawangdui Han w chángshâ? w Chinach na początku lat 70-tych XX wieku. Grobowiec pochodzi z zachodniej dynastii Han (206 pech - 24 ech), a ilustracja pokazuje, że ludzie w 200 pech wykonywali ćwiczenia Doin-jutsu dla ich zdrowia, oparte na metodach medycznych wysokiego poziomu. Z grobowca numer 3 w Mawangdui znaleziono chińskie ziołolecznictwo na receptę i podręczniki medyczne opisujące różne choroby. Fakt, że starożytni królewscy medycy tradycyjni mieli silną świadomość zdrowotną, może być jednym z największych odkryć.
Zdrowie to częsty temat współczesnych programów telewizyjnych. Średnia długość życia w Japonii rośnie, populacja starzeje się, a zainteresowanie sprawami zdrowotnymi rośnie. Pomimo ciężkiego treningu i nadludzkich umiejętności, Wojownicy bushi jak i ninja byli i są ludźmi i musieli pozostać w dobrej formie. W rezultacie bushi oraz ninja bardzo dbali o swoje zdrowie. Ponieważ zdrowe nawyki żywieniowe bushi oraz ninja zostały opisane, skupimy się na „doin-jutsu”, metodzie zdrowego życia bushi i ninja. W języku japońskim „indo o watasu” odnosi się do aktu zwracania się do duszy niedawno zmarłego. Znaki i sylaby „doin” są przeciwieństwem „indo”, a słowo to oznacza przeciwieństwo, czyli dawanie życia. Stymulowanie końcówek ciała to podstawa doin-jutsu. Pobudzanie palców rąk, nóg i uszu, które są czubkami ciała, mocno wpływa na poprawę funkcjonowania narządów wewnętrznych.
Masuj staw pierwszego palca ruchem skręcającym. Jeśli jest to bolesne, wskazuje na obecność choroby w jakiejś części ciała. Chwyć dwa orzechy włoskie w dłoń i obtocz je, aby stymulować dłoń. Masaż dłoni młodej kobiety łagodzi również zmęczenie i dodatkowo przywraca młodość. Ogrzej dłonie, pocierając je o siebie, a następnie masuj uszy. Skuteczne jest również ściskanie i szczypanie. Energicznie skręć duży palec u nogi. „Shiatsu” lub akupresura (masaż opuszkami palców) i stanie na zakrzywionym przedmiocie, takim jak mały kawałek bambusa, są dobre dla łuku stopy i łagodzą zmęczenie.
Brzuch jest środkiem ciała, a ten obszar stymulowano za pomocą igieł wprowadzanych w specjalnych punktach. Jednak wkładanie zbyt daleko lub w niewłaściwym miejscu może być śmiertelne, a fakt, czy bushi albo ninja mimo wszystko używał tej formy terapii lub się jej wystrzegał, odzwierciedla ilość posiadanej wiedzy i umiejętności. Podstawą tych technik od zawsze jest cesarska medycyna chińska. Lekarstwo to coś, co bierzesz, gdy jesteś chory, ale zarówno bushi jak i ninja stale dba o swoje zdrowie, ćwicząc doin-jutsu. Podstawowe techniki doin-jutsu są proste, więc dlaczego nie spróbować ich samemu.
Doin - Wprowadzenie do Japonii
W Japonii doin został wprowadzony w IV wieku wraz z chińskimi książkami, takimi jak Litania Tysiąca Znaków (Chien Tzu Wen 千字文) i inną starożytną wiedzą z Chin po Półwysep Koreański. Doin-jutsu, jeden z trzech treningów oferowanych przez Nihon Dokan, wywodzi się z Doin z Chin. Wielki Niebiański Mistrz Hayashima usystematyzował je, aby umożliwić ludziom naukę i opanowanie w codziennym życiu.
1. Senshin-jutsu to oczyszczanie i uwalnianie zmysłu oraz umysłu
Senshin oznacza oczyszczenie umysłu. Poprzez dialog z ekspertami taoistycznymi możesz usunąć fiksacje ze swojego sposobu myślenia i odzyskać swój naturalny stan. Stan naturalny to czysty umysł bez obsesji na punkcie czegokolwiek.
Nie daj się zachwiać i nie stresować różnymi wydarzeniami w życiu.
Nigdy nie daj się zwieść nieograniczonej żądzy.
Nigdy nie martw się o jutro, które nawet się nie zaczęło.
Oczyść swój umysł, aby Twój dzień był szczęśliwy i spokojny.
Oczyść swój umysł i pozbądź się stagnacji.
Twój umysł stanie się wolny i czysty. Wolna i czysta jak woda, która płynie od wysokiego do niskiego. Mając oczyszczony umysł, możesz docenić uniwersalną nagrodę taką, jaka jest.
Senshin (洗心) oznacza oczyszczonego ducha i oświecony umysł. Jest to piąty element ducha karate i budo, który każdy karateka powinien kultywować i do którego dążyć. Piąty element, Senshin, nie ma dokładnego, dosłownego tłumaczenia. Jednak zgodnie z naukami Ueshiby Morihei, założyciela japońskiej sztuki Aikido, Senshin przyjmuje w Budo znaczenie „oświeconego” lub „oczyszczonego” umysłu/serca lub ducha. W medycynie chińskiej serce jest lokalizacją umysłu, dlatego prawdopodobnie najczęstszym tłumaczeniem słowa Shin jest umysł lub serce. Tak więc, jeśli chodzi o Karateka/Budokę, można powiedzieć, że Senshin jest „stanem oświeconego umysłu”. Senshin uzupełnia pięć duchów Budo lub pełną Opończę zaawansowanego Karateki/Budoki: Duchowego Wojownika. Senshin wykracza poza i harmonizuje pierwsze cztery elementy w duchu współczucia, aby pogodzić niezgodę i zachować świętość całego życia. Pełne zrozumienie i urzeczywistnienie Senshina oznacza osiągnięcie pełni duchowego oświecenia.
Zgodnie z Budo oraz Bu-jutsu (Jyutsu) istnieje pięć stanów umysłu bushi (wojownika):
1. Shoshin - (初心) umysł początkującego, żółtodziób, zielony, rozpoczynający, inicjowany;
2. Zanshin - (残心) nieporuszony umysł, stały umysł, nieustannie ćwiczący, zdolny uszkodzić, brutalny;
3. Mushin - (無心) nie umysł (pusty umysł), niewinny, bez intencji, ani nie ani tak, bez własności;
4. Fudoshin - (不動心) niezachwiany umysł, mocna postawa umysłu, nieporuszalny, niedotykalny;
5. Senshin - (先心) oświecony umysł (postawa), pierwszy, starożytny, najpierwszy, przodek, prowadzący, inicjujący, oryginalny, będący z przodu, znający przeznaczenie;
Shoshinsha (者 sha) oznacza praktykującego początkowy poziom, adepta, ucznia, żółtodzioba. Podobnie poziom Zanshinsha zawsze czujnych i gotowych do okrutnej walki, Mushinsha czystych i niewinnych pozostających bez pragnień i intencji czy Fudoshinsha pozostających nieporuszalnymi w bezruchu i niemożliwymi do uchwycenia i dotknięcia gdy się poruszają. Senshinsha to adept wysokiego stopnia o oświeconym umyśle i znawca przeznaczenia o starożytnym pierwotnym umyśle bóstwa. Końcówka kan (館) Senshin-Kan oznacza (szkołę, centrum, dojo), miejsce nauki i praktyki. Budoka lub bushinsha, który poświęca czas na zrozumienie lekcji tych pięciu stanów umysłu, dojrzeje, aby stać się silnym i kompetentnym mistrzem sztuk walki. Osiąganie Senshin ma Pięć Stopni lub Kręgów. Senshin góruje nad czterma pierwszymi stanami umysłu niczym głowa nad resztą gwiazdy pięcioramiennej. Umożliwia pełne zrozumienie sensu sztuk walki, które jest równoznaczne z osiągnięciem oświecenia, przekraczającego zakres codziennego treningu. Pierwsze cztery stany umysłu (Kokoro, Shin) są prawdopodobnie osiągalne dla każdego poważnego ucznia czy adepta dzięki świadomości i ciężkiemu treningowi. Pięć kręgów tak samo jak do budo odnosi się do Reiki, Jin Shin, Do-In czy Mahikari (Światła Prawdy).
2. Doin-jutsu - ćwiczenia doskonalące twoje ciało
Doin (Dao-yin, Tao-yin) to metoda zdrowotna wywodząca się ze starożytnych Chin i dojrzewająca przez ponad pięć tysięcy lat. Starożytni obserwowali zachowania dzikich zwierząt i nauczyli się, że mogą się chronić, naśladując je. Odkryli, że mimika jest przydatna nie tylko do ochrony przed dzikimi zwierzętami, ale także do utrzymania warunków zdrowotnych człowieka. Doin został skonstruowany na podstawie tych eksperymentów przez niezliczonych ludzi na przestrzeni wieków.
Doin to seria ćwiczeń obejmujących ruch ciała i oddychanie. Przyspiesza to przepływ Ki (Qi, Chi) w twoim ciele, aby poprawić twoje zdrowie. Kiedy twój stan zdrowia staje się stanem Mui-Shizen, twój przepływ Ki synchronizuje się z Ki we wszechświecie (w przyrodzie). Doin to nie tylko metoda utrzymania zdrowia. Jest to praktyczna filozofia taoizmu, która harmonizuje ludzi z wszechświatem. Będziesz wiedzieć, że jest coś, co utrzymuje cię przy życiu, niezależnie od twoich intencji. Wtedy wiesz, że możesz żyć życiem Mui-Shizen, bez lęków, bólów i chorób. Twoje będzie jasne, bogate życie.
Ćwiczenia doin-jutsu (do-in-jyutsu) są proste i łatwe do nauczenia. Jak tylko zaczniesz Doin-jutsu, zauważysz, że twój przepływ Ki poprawia się. Poczujesz się dobrze, gdy twój przepływ Ki będzie płynny. Kiedy poczujesz się dobrze, a twoje ciało jest zrelaksowane, twoje serce (kokoro) się rozjaśni. Wierzymy, że poprawiając swój fizyczny przepływ Ki, węzły w twoim umyśle rozwiążą się. Doin-jutsu to sposób na rozwiązanie problemów umysłowych poprzez energetyczną zmianę ciała.
Taiso jest podstawą dla praktyki Do-In. Rajio taiso od tysięcy lat jest częścią ludzkiego życia, a od 1928 roku ma wersję radiową. Japończycy twierdzą, że trzy do 15 minut codziennej gimnastyki wykonywanej do łagodnej muzyki pozwala im zachować zdrowie, równowagę psychiczną i dobre samopoczucie. Rajio taiso aktywuje całe ciało, poprawia krążenie, dotlenia, rozciąga i wzmacnia mięśnie. Japończycy przekonują, że po kwadransie czują się ożywieni, rozluźnieni, poprawia się ich samopoczucie i chętniej się uśmiechają. Ci starsi twierdzą nawet, że to właśnie dzięki tej rutynie fizycznej dożyli swojego wieku. W tych ćwiczeniach nie ma nic trudnego czy nieznanego nam Europejczykom. Rajio taiso przypomina nieco gimnastykę z lekcji w-f lub wstępne ćwiczenia jogi, tyle że rajio taiso jest praktykowane do muzyki lub bębna i z dużym zaangażowaniem.
Rajio taiso można przetłumaczyć jako radiową rytmikę lub radiową gimnastykę. Dokładnie chodzi o to, że jest prowadzona (od 1928 roku) codziennie o godz. 6.30 rano przez spikera radiowego. W tle leci muzyka relaksacyjna, a ćwiczenie są tak wybrane, aby mógł je praktykować każdy, niezależnie od wieku. Może nie byłoby w tym nic odkrywczego, w końcu poranne rozgrzewki radiowe popularne były także u nas. Japończycy jednak z rajio taiso zrobili codzienny rytuał i wykorzystują go w szkołach, miejscach pracy i miejskich parkach. Nie zawsze rano, ale o wygodnej dla każdego godzinie.
Mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni śmieją się, że obudzeni w środku nocy są w stanie wykonać standardowy zestaw rajio taiso. Czują się swobodniej, kiedy mogą ćwiczyć w grupie. Dzieciaki w szkole mają specjalne przerwy na rajio taiso, wprowadzono je także do miejsc pracy. Osoba odpowiedzialna w firmie za zdrowie pracowników (ma własne stanowisko, biurko i szeroki zakres obowiązków) codziennie o określonej porze przychodzi do danego działu, włącza muzykę z małego magnetofonu i zaprasza do wspólnych ćwiczeń. Panowie zdejmują marynarki, panie buty na obcasie i przez 15 minut oddają się dobrze znanym japońskim ćwiczeniom zdrowotnym.
Rajio taiso ma trzy popularne wersje. Pierwszą i najpopularniejszą jest „dai-ichi” podczas której rozciągamy się i poprawiamy krążenie krwi. Cenią ją sobie osoby starsze i zabiegane, bo trwa około trzech minut, ale jej efekty można poczuć od razu. Druga „dai-ni” i trzecia „dai-san” zwiększają aktywność fizyczną.
Dai-ichi Taiso składa się z 13 ruchów. Każdy z nich powtarzamy kilka razy. Już ta krótka, około trzyminutowa praktyka rozluźnia i poprawia samopoczucie, ale dla lepszych efektów ćwiczy się dłużej i solidniej z uwagą skupioną na energii Ki.
1. Zaczynamy się od delikatnego uniesienia ramion szerokim łukiem nad głowę. Ważne, aby stać mocno na podłodze, stopy razem.
2. Ręce zaczynają krzyżować się na piersi i są opuszczane jak wahadło. Towarzyszy temu delikatne ugięcie kolan. Ruch jest płynny, dostosowany do łagodnej muzyki.
3. Przechodzimy do krążenia ramion. Ręce są wyprostowane – kilka okrążeń do środka i tyle samo na zewnątrz. Następnie stopy rozszerzamy na szerokość ramion i ponownie robimy wahadłowy ruch ramion.
4. Przechylamy lewą rękę nad głową w prawo i prawą w lewo. Ręka jest wyprostowana.
5. Nogi nieco szerzej, ręce do góry i skłon do przodu, po czym delikatne wygięcie do tyłu, a dłonie kładziemy na dolnej części pleców.
6. Stajemy prosto i robimy skręty tułowia w prawo i lewo, ręce są luźne.
7. Ponownie robimy skręty, teraz tylko ręce idą bardziej w górę.
8. Stopy razem, ręce prosto do góry. Zginamy je, tak aby dłonie dotknęły ramion i puszczamy w dół. Ręce do góry ze zgięciem i wyrzut do góry.
9. Nogi szeroko, plecy proste i robimy skłony raz do lewej nogi, raz do prawej. Między skłonami prostujemy się i rozszerzamy klatkę piersiową. Proste ręce idą wtedy szeroko do tyłu.
10. Nogi nadal szeroko stoją na ziemi i przechodzimy do krążeń całym ciałem z rękami w górze. Kilka razy w prawą stronę i tyle samo w lewą.
11. Stopy razem, ręce wzdłuż ciała i robimy delikatne podskoki. Stopy zostają praktycznie na ziemi.
12. Przechodzimy do łagodnych pajacyków.
13. Rozgrzewkę kończymy tym samym ćwiczeniem, od którego zaczynaliśmy, czyli od uniesienia ramion do góry wraz z delikatnym zgięciem kolan.
Istotą ćwiczenia Taiso (体操) są ruchy wstrząsania, potrząsania, przeciągania, wytrzepywania, unoszenia i opadania, ruch na luzie i swobodny, grawitacyjny, okrężny, kalisteniczny etc. Taiso czy solidniejsze Aiki-Taiso (合氣体操) jest dyscypliną samorozwoju opartą na świadomości ciała i umysłu. Jako gimnastyka harmonizująca energię tworzy język dostosowany zarówno do naszej świadomości mentalnej, jak i cielesnej. Już po kilku miesiącach ćwiczący widzi istotne zmiany w swoim ciele, które wzmocnione, bardziej miękkie, naenergetyzowane i uwrażliwione staje się skutecznym narzędziem komunikacji. Taiso czy Aiki-Taiso lub Ki no Taiso ćwiczy się na rozluźnieniu, ruchem robionym od niechcenia, z przeciąganiem, z grawitacyjnym opadaniem ciała.
Aikitaiso są to specyficzne ćwiczenia doskonalące funkcje organizmu odpowiedzialne za jakość techniki i taktyki aikido, aikijustu i podobnych sztuk walki. Intensywność tych ćwiczeń jest umiarkowana i pozbawiona obciążeń aparatu ruchowego, a w czasie ćwiczeń zaangażowane są wszystkie stawy i grupy mięśniowe. Dla poszczególnych stawów wykonywane są wolne ruchy w maksymalnym zakresie we wszystkich płaszczyznach z dużą precyzją i starannością. Znaczna część ćwiczeń obejmuje połączenia trzonów kręgów, stawy międzykręgowe oraz duże stawy kończyn. Z punktu widzenia struktury treningu aikitaiso to ćwiczenia przygotowujące do wysiłku w następnej jego części, czyli pełnią funkcję typowej rozgrzewki. Pełnią również funkcję ćwiczeń doskonalących niektóre ze zdolności motorycznych, głównie kształtując gibkość i koordynację. W aspekcie technicznym kształtują poczucie centrum – hara (podbrzusze, punkt wodny pod pękiem). Poza typową rozgrzewką na aikitaiso składają się również umiejętność prawidłowego oddychania (głównie torem brzusznym) oraz umiejętność wyzwalania relaksu mięśniowego. Aikitaiso zawiera spory zasób ćwiczeń oddechowych, określanych jako kokyu undo. Wypracowanie właściwego oddychania obok wspomnianego skupienia na hara (podbrzusze, seika-no-itten) jest najtrudniejszym elementem właściwie całej sztuki aikido oraz aiki-jutsu, także iaido/iaijutsu. Można je wykonywać zarówno w seiza (suwari) jak i w wysokich pozycjach (shizentai, fudo-dachi). Ćwiczenia aikitaiso mają niebagatelne znaczenie dla równowagi energii wewnętrznej człowieka. Dzięki aikitaiso można regulować świadomie i w sposób kontrolowany jej przepływ w organizmie. Należy pamiętać, że aikitaiso stanowią kompletną i autonomiczną części treningu aikido oraz aiki-jutsu i podobnych sztuk walki. Aiki-Taiso często kończy się oklepywaniem, rodzajem masażu przez luźne oklepanie twarzy, głowy i szyi, potem rąk i dłoni, tułowia i pleców, poten nóg i stóp, zgodnie ze wschodnim zwyczajem wykonywania masaży tego typu od głowy w dół.
Aikishintaiso - Aiki Shin Taiso
Wszystko, czego doświadczyliśmy w życiu, pozostawia fizyczny ślad w naszym ciele. Ćwicząc ciało, pracujemy nie tylko nad mięśniami czy układem kostnym, ale kształtujemy też ducha – tak w skrócie można streścić podstawy japońskiej gimnastyki aikishintaiso. Aikishintaiso jest dyscypliną rozwoju osobistego, wywodzącą się ze sztuk walki, zen oraz praktyki mnichów Yamabushi. Opiera się na tradycyjnych japońskich koncepcjach: ai – harmonii, ki – energii, shin – ducha oraz taiso – ruchu ciała. Ćwiczenia polegają głównie na przyjmowaniu określonych pozycji lub powtarzaniu łagodnych ruchów, które aktywizują poszczególne łańcuchy mięśniowe. W ten sposób równoważą istniejące w ciele napięcia, co w dłuższej perspektywie zwiększa ruchomość ciała, poprawia postawę i pozwala pozbyć się blokad w układzie ruchu. Według filozofii Wschodu, wykonywanie takich ćwiczeń wprowadza równowagę energetyczną, która jest synonimem zdrowia. Zajęcia Aikishintaiso są otwarte dla wszystkich, chociaż większość instruktorów prowadzi Taiso głównie dla osób dorosłych (na zajęcia dla dzieci trzeba mieć specjalne uprawnienia). Taiso do aikido i aiki-jutsu opiera się na elementach technicznych tych sztuk walki.
Zajęcia są przeznaczone dla wszystkich dorosłych, którzy chcą podjąć wewnętrzną pracę ze swoim ciałem i chcieliby rozwijać świadomość samych siebie, bez względu na wiek i kondycję. Od przełomu lat 70-tych i 80-tych XX wieku aikishintaiso intensywnie rozwija się w Europie, wcześniej było znane głównie w Japonii. Głównym jego propagatorem jest Francuz André Cognard – uczeń twórcy tej dyscypliny Hirokazu Kobayashiego. Warsztaty prowadzą adepci Taiso, Ki Taiso, Aiki-Taiso, Shin-Taiso, który praktykują aikishintaiso od ponad 30 lat, a nawet ponad 40 lat. Nauczają tej sztuki w wielu krajach Europy, opiekując się sekcjami aikishintaiso czy po prostu aiki-taiso w Polsce, które działają w wielu miejscowościach w kraju. W Polsce, na 2021 rok czyli początek trzeciej dekady, aikishintaiso jest wciąż pewną nowością, chociaż prowadzone jest od końca lat 70-tych XX wieku, głównie pod szyldami aikido, aiki-jutsu, ki aikido oraz do-in. Warsztaty sobotnio-niedzielne oraz kilkudniowe obozy stażowe są zatem niepowtarzalną okazją spotkania z tą dyscypliną i mogą stać się początkiem regularnych ćwiczeń w sekcji w danej miejscowości, gdzie znajdzie się kilka chętnych.
3. Doko-jutsu
Doko-jutsu to jedna ze sztuk walki, budo, która skupia się na utrzymaniu zdrowia. Sprawi, że będziesz gibki i giętki oraz da ci siłę do przetrwania trudnych czasów. Doko-jutsu nie jest przeznaczone do walki czy bicia innych – jest to forma treningu Wojownika wzmacniająca siebie jak Shugendo, Aiki-jutsu, Iaido, Aikido, Karate-Do, Yawara czy Tenshin Ryu etc.
Aby być silnym i eliminować...
Słaby umysł, który pozwala się poddać zamiast dokończyć.
Biedny duch, który boi się mówić, co myślisz.
Strach przed krytyką, która uniemożliwia Ci pokazanie swoich prawdziwych zdolności.
Uczucia, które cię podporządkowują.
Słaba budowa ciała, która często sprawia ci kłopoty.
Doko-jutsu nauczy Cię przezwyciężać te słabości. Popraw swoje zachowanie, postawę, postawę i krok, aby być zdrowym, naturalnym i eleganckim. Polerowanie Doko-jutsu może być ochroną przed przemocą. Bycie zdrowym w stanach Mui-Shizen pomoże ci w pełni wykorzystać siebie. Doko-jutsu to sposób na uzyskanie naturalnych ruchów, które podążają za Tao.
Co to jest Ki?
Ki istnieje we wszystkim, wszędzie wokół nas. Starożytna chińska filozofia ki (qi, chi) uważała, że ki konfiguruje wszystko na tym świecie. Nie tylko istoty żywe, takie jak ludzie i zwierzęta, woda, drzewa, kamyki i biurka są wykonane z ki. Ki jest często interpretowane jako moc ducha lub umysłu. Ale to nie tylko te. Jest mocą materializowania wszystkiego, co istnieje. Jest źródłem wszystkiego. Istnieje wszędzie, ale nie możemy ci pokazać, "tutaj, to jest ki!"
Wiemy, że ki istnieje, ale nie możemy go zobaczyć ani dotknąć. Mimo to ki jest przyczyną wszystkiego, co dzieje się wokół nas. Chcesz odnieść sukces w swojej pracy? Chcesz swobodnie komunikować się z ludźmi? Czy chcesz przestać się martwić i stać się pozytywną osobą? Chcesz cieszyć się życiem z rodziną? Jeśli chcesz szczęśliwego, jasnego, pozytywnego życia, kluczem jest mieć ki po swojej stronie. Nie marnuj swojego ki, które masz naturalnie. Doceń swoje własne ki. Niech płynie w tobie płynnie i unikaj stagnacji. To jest klucz do szczęśliwego, zdrowego życia.
Nihon Dokan oferuje trzy rodzaje treningów Ki (Qi/Chi) opartych na taoizmie. Zostały zaprojektowane, aby pomóc Ci wygrać Ki po swojej stronie i cieszyć się życiem.
Cel treningu trzech Ki taoizmu
Taoiści wspólnie trenują swój umysł i ciało. Jest to podstawowa zasada uczenia się taoizmu. Poprzez zresetowanie swojego stanu umysłu i ciała do naturalnego, ludzie mogą urzeczywistnić drogę TAO, pozytywnego, radosnego życia „płyń z prądem”. Nie będzie presji, możesz być taki, jaki jesteś i jak najlepiej wykorzystać to, co masz. Twoje życie będzie rozjaśnione i pozytywne, niesione przez przepełnienie ki (qi, chi) z wnętrza ciebie. Ludzie myślą, że używają serca i mózgu, kiedy czują, myślą i podejmują działania. Ale w rzeczywistości używają całego ciała. Umysł i ciało są mocno połączone i wpływają na siebie nawzajem.
Dzień z bólem żołądka nigdy nie będzie jasnym, szczęśliwym i pozytywnym dniem. Zmęczone, piekące oczy spowolnią twoją pracę i połączą szczęśliwą rozmowę z innymi. Możesz zapomnieć o ostrym uczuciu, gdy zobaczysz wiosną świeże zielone liście z takimi oczami. Jeśli nie jesteś w dobrym zdrowiu, staniesz się obojętny na naturalne błogosławieństwo. Nawet jeśli jesteś młody i zdrowy, ale z ciężkim zmartwionym lub irytującym sercem, twoje życie nie jest naprawdę twoje. Twoje życie może być szczęśliwe i owocne, gdy będziesz zdrowy zarówno na ciele, jak i umyśle. Prawdziwe szczęśliwe życie jest możliwe, kiedy idziesz z prądem natury i jesteś wolny od wszelkiego ego. I to jest droga TAO.
Celem taoizmu jest życie w zdrowiu, radości, bycie wolnym od wszelkich obsesji i konfliktów, bez oporu przepływu wszechświata. Spróbuj spojrzeć na swoje życie z szerszej perspektywy, a nie z ograniczonej perspektywy opartej na ludzkim społeczeństwie. Będziesz wiedział, że nasze życie jest czymś danym i wiedzielibyśmy, że nie możemy marnować czasu na noszenie w sobie stagnacji ki. Życie w końcu się skończy. Weźmy ki za sojusznika i dużo o nim myślmy . To sprawi, że nasze życie będzie pełne radości. Dla tych, którzy są wyczerpani ciężkim życiem, czując, że nie jesteś tym, kim jesteś. Dla tych, którzy są zmęczeni nieograniczoną prośbą o więcej i szybciej. Dla tych, którzy ranią swoje serce, są niecierpliwi porównując się z innymi, kwestionując siebie, że żyjesz życiem, na które naprawdę zasługujesz. Dla tych, którzy czują, że jesteś zagubiony, nie znając kierunku swojego życia. Nauka taoizmu sprowadzi Cię z powrotem do spokojnego, ciepłego i bezpiecznego świata. Mamy nadzieję, że pomożemy Ci odświeżyć Twoje życie i zregenerować siebie. Twoje życie może być jasne i pełne radości. Możesz być osobą giętką i wesołą. Po prostu dlatego, że taką się rodzisz.
O Wielkim Mistrzu Masao (Tenrai) Hayashima
Wielki Mistrz Masao Hayashima urodził się jako syn rodziny Otakasa, założyciela zamku Kochi. Rodzina Otakasa, blisko spokrewniona z Murakami Genji odziedziczyła Aiki-jujutsu (Aikido) i Doin od sił morskich Genji. Na mocy porozumienia między rodzinami został adoptowany przez rodzinę Hayashima i wyrósł na mistrza taoizmu. Po długim oddanym szkoleniu został 13-tym szefem szkoły taoizmu Lung Men (Dragon Gate, Brama Smoka) na Tajwanie jako pierwszy nie-Chińczyk. W tym samym czasie został doradcą Szu Han T'ien Shih Fu (biura niebiańskiego mistrza, który wspomagał dynastię Han).
W 1991 roku uczęszczał do Międzynarodowego Komitetu Studiów Szkoły Taoizmu Ch'uan-chen (Pełna Doskonałość) w Chinach. Był jedynym praktykującym taoizm zaproszonym z Japonii. Towarzyszyła mu jego żona Myozui Hayashima, która została entuzjastycznie przyjęta przez Chińczyków. Książka, które napisał Wielki Mistrz Hayashima, liczy ponad 80 stron, zawierających wyjaśnienia dotyczące taoizmu w prostej formie. Nawet po jego odejściu do Senkyo, raju taoistów, jego książki nadal są przedrukowywane i czytane w Japonii i poza nią. Wielki Mistrz Myozui przyjął Docho i został czternastym szefem szkoły taoizmu Lung Men (Dragon Gate). Prowadzi treningi Ki (Doin-jutsu, Doko-jutsu, Senshin-jutsu) Taoizmu dla umysłu i ciała w całej Japonii.
Taoizm
Taoizm to sposób życia, bez konfliktów, podążający za przepływem Ki (Qi/Chi/Pranah). W starożytności istoty ludzkie były w harmonii z naturą, czując i czytając ki, które istnieje wokół nich. Istoty ludzkie były w stanie odczuwać ki, tak jak robią to dzikie zwierzęta. Znali zmianę pór roku po kolorze nieba i zmianach wiatru. Ich życie podąża za nurtem świata przyrody. Pragną szybszego, bogatszego i wygodniejszego życia. Gdy zrealizowali swoje pragnienie, zostało ono przyspieszone, aby stać się pragnieniem ostatecznym.
Ścinają góry, odzyskują ziemię z morza, tamują rzeki, budują miasta, budują linie kolejowe i prowadzą różne produktywne działania. Teraz stoimy w obliczu naturalnych zagrożeń, które są powodowane przez ich własne nadmierne niszczenie przyrody iz lękiem uświadamiamy sobie, co zrobiliśmy. Nasze zdrowie nie jest poza zasięgiem takiego niebezpieczeństwa. Naturalnym zachowaniem ludzkiego ciała było budzenie się o wschodzie słońca i odpoczynek o zachodzie słońca. Bardzo trudno było śledzić ten naturalny cykl w tym wirze współczesnego życia.
W takim życiu, pełnym stresu i presji, naturalne zdolności człowieka do leczenia i energii życiowej są osłabione i wołają o pomoc. Nihon Dokan (Japońska Wspólnota Drogi) zapewnia trzy treningi Ki oparte na taoizmie, aby przywrócić naturalne zdrowie umysłu i ciała. Możesz wybrać dowolny z tych trzech. Wyszkolony personel instruktorski pomoże Ci zaprojektować jakiś solidny program, który spełni Twoje wymagania i zainteresowania. Nihon Dokan wspiera Twoje życie radością i szczęściem poprzez taoizm, aby zachować dobre zdrowie umysłu i ciała, aby poprowadzić Cię do świetlanej przyszłości.
Słowniczek pojęć japońskich
Wymowa głosek japońskich:
j=dź , sh=ś , ch=ć , w=u , z=dz , y=j, r=l/r
agura- siedzenie z jedną nogą podwiniętą, siad klęczno-skrzyżny;
ai - harmonia;
aiki taiso - podstawowe ćwiczenia aikido i aiki-jutsu;
arigato - dziękuję;
ashi - stopa, noga;
atemi – szybkie i zaskakujące uderzenia w punkty witalne, ogłuszanie, wytrącanie;
Ban’yu-Aigo – kochaj i chroń wszystkie stworzenia;
bokken, bokuto – drewniany miecz treningowy naśladujący katanę (szablę samurajów);
budo, bujutsu - ogólna nazwa sztuk walki w Japonii;
buki - broń w sztukach walki;
bukiwaza – trening z bronią;
bushi - wojownik, samuraj, rycerz;
bushido - kodeks regulujący życie samuraja, kodeks rycerski;
choku - na wprost, bezpośrednio;
chu - środek;
chu-den - środkowy stopień (poziom);
dan - poziom, stopień mistrzowski;
deguchi – wyjście;
deiretsu – ustawienie w rzędzie, zbiórka;
deshi – uczeń, student, poważny uczeń asystent;
do, dou - droga;
dogi, keiko-gi - strój do ćwiczeń Drogi/Ścieżki;
dosa - ruch, ćwiczenie rozgrzewające, zbiór praktyk wprowadzających;
dojo - sala, w której trenuje się sztuki walki;
dojo kiku – reguły obowiązujące w dojo (shinden);
domo - bardzo;
domo - arigato dziękuję bardzo (po wspólnych ćwiczeniach oraz na zakończenie lekcji do nauczyciela);
doshu - dosłownie: mistrz drogi, wódz; zgodnie z tradycją japońską jest to tytuł dziedziczony;
dozo - proszę;
fudo-shin – nieporuszony umysł, nieugięty duch;
fudo-tai – nieporuszona postawa, w której umysł i ciało są skoordynowane;
furitama - ćwiczenie potrząsania ciałem (brzuchem), wytrząsanie hara;
futari - dwoje, para, dwie ćwiczące coś osoby;
gaku - kaligrafia wieszana na ścianie dojo, zwykle z nazwą szkoły czy stylu, jak Rei-Ki; tradycyjny element wystroju dojo (shinden); japońska kaligrafia z nazwą szkoły, mottem lub myślą założyciela zawieszana na ścianie (kamiza) w centralnym miejscu sali ćwiczeń; nie ma gaku - nie ma dojo;
geiko (od l.poj.: keiko) - trening, ćwiczenie (furitama - stabilizacja, ki - ćwiczenia koncentracji);
gedan - poziom ciała od pasa w dół, pozycja niska (od bioder do stóp);
gi, keiko-gi - tradycyjny ubiór, zwykle biały, używany w większości sztuk walki oraz szkół terapii;
gorei - komenda;
goshi (od l.poj.: koshi) - biodro;
gyaku - odwrotny, przeciwny, przeciwstawny;
hai – tak;
hajime - zaczynać, naprzód, ruszać się;
hakama - tradycyjne spodnie samurajów współcześnie używane przez mistrzów aikido i innych sztuk;
happo - osiem kierunków, róża wiatrów;
hara - brzuch, podbrzusze;
hidari - lewy;
hiji - łokieć (także: ude, empi);
hiza (kiza) - kolano;
iaido - japońska sztuka walki mieczem (dobywania miecza);
iaijutsu - metoda walki koncentrująca się na początkowym ruchu wyciągania miecza;
ich - jeden (liczebnik);
intoku – dobry uczynek bez otrzymania nagrody;
intoku-kaho – czyń dobro w sekrecie;
irimi - wejście do przodu;
ishi - wola, chęć, dążenie;
ishiki - świadomość;
jiyu-waza – techniki dowolne, swobodna obrona lub atak;
jitsu - sztuka, umiejętność, sposób, technika;
jo - kij dębowy używany w aikido, o długości 127 lub 130 cm, do ramienia;
jodan - poziom górny ciała tj. głowa, szyja;
joseki - „wyższa”, ważniejsza strona maty i dojo, przeciwieństwo shimoza, dla uchi-deshi i sempai;
joza - inaczej kamiza, ważniejsze miejsce maty
ju - miękki łagodny / zasada miękkości i nieoporowania;
juji - krzyż, skrzyżowanie rąk (juji-garami);
ju jutsu = ju jitsu - stare szkoły wojenne bez miecza
jushin - środek ciężkości;
kai - organizacja, fundacja, stowarzyszenie, ruch;
kaiso - twórca systemu, założyciel szkoły;
kaiten - okrągły, koło, obrotowy, toczący się;
kakari-geiko – atak po kolei, uke jeden za drugim, kilku przeciwników w rządku;
kamae (gamae) - garda, pozycja z gardą z rąk;
kamiza, kami-za, kamidana, tokonoma, shomen - ważniejsze miejsce na macie, przeciwieństwo shimoza;
kampai - toast, na zdrowie;
kan’yu-taido - wybaczaj i bądź tolerancyjny, uwalniaj się i bądź cierpliwy;
kata - ćwiczenie formalne z reguły skodyfikowane, składające się z serii wcześniej ustalonych ruchów;
katana - potocznie miecz japoński, właściwie szabla samurajów;
katsu - techniki przywracania przytomności po urazach;
kempo - sztuka walki znana jako boks chiński;
keiko - trening, praktyka;
keikogi, keiko-gi - ubiór treningowy, strój do ćwiczeń, zwykle biały;
ken, to (tou), tachi - nazwy oznaczające miecz japoński;
keppan - przysięga poświadczona własną krwią, przymierze krwi wojowników danej ryu (np. shinkage ryu);
kessa giri - głębokie ciecie mieczem tułowia przeciwnika po skosie;
ki - siła, energia wewnętrzna, duch, energia życiowa, wigor, witalność;
kiai - moment maksymalnej koncentracji psychofizycznej, dosłownie nastrój, usposobienie, charakter, również okrzyk; w sztukach walki kiai na płaszczyźnie fizycznej oznacza przenikliwy okrzyk wydobywający się z głębi ciała (z brzucha - hara);
kiba dachi - pozycja jeźdźca na koniu, nogi szeroko, tułów nisko i prosto;
kito - nazwa szkoły;
kihon, kihon-waza - podstawowy (okres nauczania podstaw), ćwiczenie podstaw;
kiri - ostrze, ciąć, cięcie;
kissaki - szczyt miecza;
kōdansha (高段者) - osoba posiadająca trzeci lub wyższy stopień dan;
kokoro - duch, serce, umysł serca;
kokyu - sposób oddychania w aikido;
kokyu ho - metoda oddychania;
konnichiwa - dobre popołudnie;
koshi (goshi) - biodro;
kotai - zmiana, zmienianie się;
kote - nadgarstek z przedramieniem;
kubi - szyja;
kumi - walka;
kumi jo - techniki wykonywane kiedy obaj ćwiczący mają jo, walka jo przeciwko jo;
kuzushi - wychylenie ciała;
kyu - stopień uczniowski, tradycyjnie od 6 kyu lub od 5 kyu, w reiki od 6 kyu (dai roku tou);
kyusko - punkty ciała wrażliwe na uderzenia;
ma-ai, maai, ma'ai - odpowiedni dystans, odległość;
mae - przód, z przodu, do przodu;
marui - ruch sferyczny, ruch po kole, rotacja sferyczna, krążenie planet po orbicie;
mate, matte - czekać, poczekać;
matsu - sosna;
meguri - ruch okrężny, głównie nadgarstków oraz „centrum”;
men - głowa;
migi - prawy, prawa strona;
mokuso - medytować, skupiać się, skupienie, medytacja;
mudansha - uczeń posiadający stopień uczniowski kyu, mie mający stopnia dan; w reiki aż do szóstego poziomu czyli nauki drugiego znaku na stopniu chu-den;
mune - pierś, klatka piersiowa;
mune tsuki - prosty cios;
musashugyo - uczenie się i doskonalenie w różnych szkołach, u różnych trenerów czy mistrzów;
nage - rzut, technika rzutu w sztukach walki;
nippon, nihon - Japonia;
O’ - duży, wielki 0’Sensei - Wielki nauczyciel;
obi - pas;
omote - do przodu. W aikido wszystkie techniki można podzielić na omote i ura;
onegai shimasu - proszę nauczyć mnie (na początku treningu do nauczyciela), ćwicz ze mną;
osae - naciskać, dźwignia, unieruchomienie, dźwignia kończąca, kontrola, nacisk;
osae waza - techniki dźwigni i unieruchomień;
O'Sensei - Wielki Nauczyciel, Mistrz;
otagai ni rei, otagi ni rei - wzajemny ukłon między partnerami/uczniami;
randori - chaotyczny lub dowolny atak, dowolna obrona;
rei - ukłon, pokłon, szacunek, kurtuazja;
- sensei-ni-rei - pokłon dla nauczyciela;
- shomen-ni-rei - pokłon do przodu, do gaku;
- senpai-ni-rei - pokłon do starszych stopniem asystentów;
- otagani-ni-rei - pokłon dla uczniów dojo;
rei - dusza, umysł/jaźń, duch; (inny znak kanji niż pokłon);
rei-shiki (礼式) - etykieta i zbiórka;
renzoku - kontynuacja, nieustanne ćwiczenie;
ritsu-rei - ukłon wykonywany z pozycji stojącej;
riai - połączony w całość system treningu z tanbo, hanbo, bokken, jo, tanto i taijutsu;
ryote (morote ) - obie ręce, dwie ręce, na dwie ręce, dwoma rękoma;
ryu - droga, sposób, szkoła, tradycja stylu;
sabaki - ruch, poruszanie, chodzenie, kroki;
samurai - dosłownie ten, który służy, japoński szlachcic, rycerz szlachcic;
sankaku - trójkąt;
sayonara - do widzenia;
seika-tenden - środek ciężkości ciała, punkt zlokalizowany w głębi brzucha, 2-4 cm poniżej pępka;
sei-retsu (整列) - komenda na zbiórkę, zwoływanie zbiórki;
seiza - pozycja siedząca (prosta), siedzenie jak skała;
seiza shite - czyńcie seiza;
senpai (先輩) - asystent nauczyciela, starszy uczeń, starszy brat/siostra;
sensei - mistrz, nauczyciel, głównodowodzący, nauczyciel, instruktor, zwykle czarny pas, dosłownie: wcześniej urodzony lub wychodzący przed audytorium (zatem starszy wiekiem i rangą);
shihan - mistrz, profesor, wódz, pierwszy Han - tylko dla posiadaczy wysokich stopni dan;
shikaku - martwy kąt (punkt);
shikko - poruszanie się na kolanach, podobne do indyjskiego spaceru kruka;
shimoseki - „niższa” strona maty, przeciwna do joseki;
shimoza, shimoseki - „niższe” miejsce na macie, przeciwne do kamiza, strona uczniów;
shinai - bambusowy ćwiczebny miecz do kendo (dla poziomu kyu, żeby się nie wyrżnął prawdziwym);
shingan - oko umysły, oko serca, oko wewnętrzne, intuicja, widzenie, wyczucie intencji wroga;
shizentai - naturalna stojąca pozycja ciała, stopy na szerokość bioder;
sho - dłoń, początek;
shodan - pierwszy dan, początkowy dan;
sho-den - początkowy stopień (poziom), pierwszy stopień certyfikacji;
shomen - od przodu, w twarza lub czoło, prosto w głowę;
shoshin - umysł początkujacego, pierwszaka;
shoshinsha - początkujący, uczniowie rozpoczynający trening;
sode - rękaw;
soremade - stop, koniec;
soto - zewnętrzna strona, na zewnątrz;
suburi - ćwiczenia uderzeń jo ewentualnie bokken;
suwari keiko - ćwiczenia wykonywane w seiza;
suwari waza - techniki walki stosowane między siedzącymi partnerami;
tachi - długi i prosty miecz japoński;
tachi dori - techniki odbierania miecza;
tachi rei - ukłon w pozycji stojącej;
tachi waza - techniki wykonywane na stojąco;
tai - ciało;
tai-justu - sztuka ciała, czyli techniki budo wykonywane bez użycia broni;
tai-sabaki - ruchy obrotowe ciała, poruszanie z obrotami;
taiso - gimnastyka, ćwiczenia fizyczne, dosłownie ciała (tai) potrząsanie (so);
take - bambus;
tanden - środek ciężkości (około 2-3 cm pod pępkiem);
tanto - nóż, sztylet, wymagana obrona przed tanto na 1 kyu sztuk walki aiki-budo;
tatami - mata do ćwiczeń;
te - ręka, dłoń i przedramię;
te-gatana (te + katana) - ręka miecz, tnąca krawędź ręki;
tenkan - wir, dosł. "przekształcić", "zawrócić", w wersji podstawowej obrót ciała z wycofaniem nogi;
to ma - duży dystans;
tokui waza - ulubione techniki;
tori - wykonujący daną technikę (w budo broniący się);
tori fune - ćwiczenie wiosłowania (funakogi undo);
tsugi ashi - krok dostawny;
tsuki, -zuki - uderzenie po linii prostej lub pchnięcie mieczem, ruch księżycowy;
uchi - atak, cięcie, uderzenie po łuku;
uchi deshi, uchi-deshi - bezpośredni uczeń mistrza, asystent, uczeń osobisty, wybraniec;
ude - przedramię włącznie z łokciem;
ude-furi - wstrząsanie dłońmi i ramionami;
uke - w budo ten, na którym wykonana jest technika;
uke kotai shimasu - proszę zmienić uke;
ukemi waza - sztuka padania, wywracania i przetaczania;
ume - śliwka;
undo - ćwiczenie, ruch, droga ćwiczeń z energią Ki, ćwiczenia w Kiko (Qigong);
ura, tekan - odwrotnie, do tyłu, strona tylnia, obrotowo, wirowo;
ushiro - tył, z tyłu, w tył, do tyłu;
wakarimasen - nie rozumiem;
waza - technika, metoda, zespół technik;
yame - stop, zatrzymać się;
yoko - bok, w bok, z boku;
yudansha - uczeń posiadający stopień mistrzowski (w Reiki to poziom siódmej inicjacji w HZN);
zanshin - pozostanie w stanie czujnej gotowości do walki lub działania, ciągły trening;
zarei, za rei - ukłon w pozycji siedzącej;
zubon, zubbon - spodnie do stroju treningowego;
zempo - przód, do przodu, przed siebie;
Liczebniki japońskie
Kanji - Transkrypcja - Czytanie
1. Ichi - Ici
2. Ni - Ni
3. San - San
4. Yon/Shi - Jon/Śi
5. Go - Go
6. Roku - Roku/Rok (Lrok)
7. Nana/Shichi - Nana/Śići
8. Hachi - Haci
9. Kyuu/Kuu - Kjuu/Kuu
10. Juu - Dziuu (Dźiu, Dźu)
11. Juu-Ichi - Dziuu-Ici
12. Juu-Ni - Dziuu-Ni
13. Juu-San - Dziuu-San
100. Hyaku - Hjaku
1000. Sen - Sen
Stopnie w Budo, Kobudo i innych sztukach
W starych tradycjach koryu (ko-ryū), budo i bujutsu mamy stary system nadawania licencji zwanych współcześnie stopniami. Dotyczy to nie tylko sztuk walki (budo, bujutsu), ale także sumi-e (malarstwa), chado (ceremonii parzenia herbaty), shodo (kaligrafii), ikebana lub kado (układania kwiatów) czy reiki, rei-jutsu, mahikari (uzdrawiania, leczenia duchowego) i wielu podobnych.
KYU - stopnie uczniowskie, yukyusha, mudansha
rokkyu - 6-te kyu, najniższy stopień uczniowski; shoshinsha;
gokyu - 5-te kyu, często pierwszy certyfikowany stopień;
yonkyu - 4-te kyu
sankyu - 3-cie kyu, środkowy stopień uczniowski; sho-den reiki;
nikyu - 2-gie kyu
ikkyu - 1-sze kyu, najwyższy stopień uczniowski;
DAN - stopnie mistrzowskie, yudansha
I. Kiri-Kami - Boskie Cięcie
shodan - 1-szy dan
nidan - 2-gi dan (okuiri)
II. Mokuroku - Katalog Technik
sandan - 3-ci dan (sho mokuroku)
yondan - 4-ty dan (hatsu mokuroku)
III. Menkyo - Prawo Prowadzenia Dojo/Szkoły
godan - 5-ty dan (mokuroku menkyo, go mokuroku)
rokudan - 6-ty dan (shoden menkyo)
IV. Kaiden - Pełen Przekaz Ciała i Umysłu
nanadan - 7-my dan (biała hakama) (chuden menkyo)
hachidan - 8-my dan (okuden menkyo)
V. Meijin - Poziom Oświecony (Przekaz Duchowy)
kyudan - 9-ty dan (hiden menkyo)
judan - 10-ty dan, najwyższy stopień mistrzowski (pełny mistrz, menkyo kaiden)
Przypomnijmy, że nie nadaje się w Budo stopni niższych niż poziom szóste lub piąte kyu, albowiem nie ma to żadnego sensu i pokazuje, że ktoś nie ma pojęcia jak uczyć nowych uczniów Budo (w tym aikido). Tradycja japońska rozpoczyna naukę i szkolenie ucznia od tak zwanego Wielkiego Szóstego Kręgu czyli od Dai Roku Tou, który jest wstępem do Przekazu Pięciu Kręgów opartych o Pięć Przemian czy Pięć Żywiołów (Drzewo, Ogień, Ziemia, Złoto/Metal, Woda). Nie ma zatem więcej niż Pięć Kręgów czy Klas uczniów, a Sześć wraz z Shoshinsha czyli okresem początkowym, bez stopnia. Szóste Kyu uczy się terminologii podstawowej i prostych ćwiczeń, opanowuje się ceremoniały i etykietę, przewroty, taiso, undo, tai-sabaki, ashi-sabaki, różne podstawy i tym podobne.
Otrzymanie Menkyo Kaiden wymaga zwykle okresu Trzydzieści lat (cykl Saturna) bardzo solidnej praktyki z mistrzem szkoły walki lub innej sztuki, bywa że znacznie dłużej. Kaiden (皆伝) oznacza otrzymanie pełnego przekazu, a dokładniej pełną inicjację w przekaz czy transmisję sztuki walki, zatem osiągnięcie stanu duchowego oświecenia w którym technikę poznajemy także od Kami, od niebiańskiego bóstwa, nie tylko od mistrza szkoły czy stylu walki.
W Reiki, tradycyjnie, szóste kyu to Dai Roku Tou - Wielki Szósty Krąg... Mistrz Terapii Reiki to generalnie poziom drugi Dan, ósmy poziom inicjacji, wielkie boskie cięcie, niszczyciel chorób.
PRZYSIĘGA CZARNEGO PASA (YUDANSHA) AIKI-BUDO I SHOBU-AIKI
Uroczyście Przyrzekam, że:
• Zawsze będę praktykować siedem cnót przewodnich Aiki-Budo;
• Będę szanować mój czarny pas (YuDanSha) w Aiki-Budo i będę go nosić przez cały czas podczas ćwiczeń w każdym dojo Aiki-Budo na całym świecie;
• Uznam swój czarny pas za swój zaszczyt i będę go bronić przed wszelkimi działaniami mającymi na celu zhańbienie mojej sztuki, mojej organizacji i mnie;
• Będę honorować status starszeństwa wszystkich czarnych pasów Aiki-Budo, które były przede mną; i będę szanować tych, którzy przyjdą po mnie;
• Będę wspierać każdego Adepta czarnego pasa (Yu-Dan-Sha), który potrzebuje pomocy, w najlepszy możliwy sposób;
• Będę traktować każdego Adepta Aiki-Budo w prawdziwym duchu braterstwa, harmonii i jedności;
• Nie będę wykorzystywać zdobytej wiedzy do złych celów, a jedynie do obrony siebie, swojej rodziny, przyjaciół, organizacji, dojo i sztuki Aiki-Budo;
• Nie zrobię niczego, co mogłoby oczernić nazwę i reputację organizacji Aiki-Budo i jej funkcjonariuszy.
• Nie będę nauczać sztuk Aiki-Budo w tym Aikido/Aiki-Jutsu bez odpowiedniego zezwolenia założyciela lub sukcesora Aiki-Budo ani mistrza Dojo. Tak mi dopomóż Bóg.
LINKI:
Podobne systemy uzdrawiania jak Tai Rei Do oraz Reishi mistrza Morihei Tanaka:
Ling Qo Gong - Chińskie Cesarskie Reiki znane jako Siedzący Chi Kung:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz